امام خميني، صلح و خطوط قرمز آن

صلح نقطه مقابل جنگ و يكي از دو راهي است كه پيوسته در پيش روي پيروان اديان و مكاتب در مواجهه با كساني كه باورهاي آنان را نمي‌پذيرند قرار دارد. در اسلام هيچ يك از جنگ و صلح اصل نيست؛ اين شرايط و موقعيت‌هاست كه تعيين كننده هر يك است. هم‌چنانكه در اسلام هر يك از صلح و جنگ داراي شرايط و خطوط قرمز است. به منظور تبيين بايدها و نبايدهاي صلح از منظر امام خميني (ره)، فرزند برومند و سخن‌گوي برجسته اسلام در دوران معاصر، خطوط قرمز صلح را در دو بخش مورد بررسي قرار داده‌ايم: خطوط قرمز مربوط به موقعيت‌ها و شرايط متفاوت، نظير اين‌كه صلح نبايد باعث تهديد شدن اسلام و مسلمانان و تضعيف اقتدار نظام باشد، صلح نبايد موجب تضعيف جبهه اسلام در عالم شود، صلح نبايد باعث غفلت از دشمن و دشمني دشمن شود، صلح نبايد تحميلي باشد، صلح نبايد ذليلانه و بدون رعايت حقوق متقابل باشد؛ و خطوط قرمز صلح نسبت به اشخاص،‌ گروه‌ها و انديشه‌ها، نظير صلح با جبهه استكبار، صلح با اسرائيل،‌ صلح با ظالمان و طاغوت‌ها و صلح با متجاوزان به جامعه و نظام‌ اسلامي.