جايگاه تاريخ نزد سه تن از انديشمندان عرب معاصر محمد عابد جابري، محمد اركون و محمد طالبي

سنت اسلامي در ديد عابد الجابري عبارت است از: مجموعه اي عقايد، قانونگذاري و دانشهايي كه در زباني بيان و قالب بندي مي شوند كه در عصر تدوين (سه قرن نخست هجري) و پس از آن نوشته شده اند كه با برپايي امپراتووري عثماني در قرن دهم آخرين نمودهاي آن از حركت باز ايستاد و بر ساحل نشست. محمد اركون نقد سنت را پيش شرط آزادي واقعي مسلمانان قلمداد مي‌كند و محمد عابد الجابري آن را «بحران نوآوري مي‌داند كه نمي‌توان آن را حل نمود، مگر با بازخواني انتقادي و امروزين سنت ما. الجابري مقصود خود از سنت را اينچنين بيان مي‌كند: منظور از سنت به همان سان كه در گفتمان نهضت عربي نوين و معاصر مشخص است، همان عقيده و شريعت، زبان، ادبيات، هنر، كلام، فلسفه، تصوف و… البته پيش از عصر انحطاط است.سنت اسلامي در ديد عابد الجابري عبارت است از: مجموعه‌اي عقايد، قانون‌گذاري و دانش‌هايي كه در زباني بيان و قالب‌بندي مي‌شوند كه در عصر تدوين (سه قرن نخست هجري) و پس از آن نوشته شده‌اند كه با برپايي امپراتوري عثماني در قرن دهم آخرين نمودهاي آن از حركت باز ايستاد و بر ساحل نشست.اركون به پژوهش‌هاي آنترپولوژي معاصر استناد مي‌كند تا مفهوم سنت و درون‌مايه آن را مشخص كند. اما به‌ اعتقاد محمد طالبي رابطه‌ي‌ دين‌ و سياست‌ يكي‌ از چهار موضوع‌ اصلي‌ مربوط‌ به‌ اسلام‌ دوران‌ ماست‌. ديگر موضوعات‌ عبارت‌اند از: تفسير قرآن‌ و سنت‌، معرفت‌ ديني‌ و بحث‌ و گفت‌وگوي‌ ديني‌. با اين‌ حال‌ به‌ نظر مي‌رسد كه‌ بحث‌ و گفت‌وگو برجسته‌ترين‌ موضوع‌ در آثار طالبي‌ است؛ چه‌ گفت‌وگوي‌ دروني‌ اسلام‌ و چه‌ گفت‌وگوي‌ اسلام‌ با ديگر اديان‌.روش تحقيق مذكورتاريخي است.