نيتروزئوس، تقابل سياست‌هاي بين‌المللي آمريكا با مدل حاكميتي جمهوري اسلامي پس از نيم قرن چالش

هدف پژوهش حاضر، واكاوي سياست‌هاي متقابل ايران و آمريكا به ويژه در چهار دهه پس از پيروزي انقلاب اسلامي ايران مي‌باشد. روش پژوهش توصيفي تحليلي بوده و داده‌ها با روش كتابخانه‌اي گردآوري شده است. نتايج نشان داد، رويارويي نظامي ‌با جمهوري اسلامي ايران كار بسيار دشوار و پر هزينه‌اي است و ايالات متحده نيك مي‌داند كه اسقاط حاكميت در ايران حتي با حمله اتمي‌از سوي آن‌ها غيرممكن خواهد بود مگر همراهي مردم و حضور فيزيكي در خاك ايران. ايرانيان هويت منحصر به فردي دارند كه در سختي با يكديگر متحد مي‌شوند و هيچ جايگزيني نمي‌توان براي اين حاكميت منحصر به فرد تاريخي آميخته با اسلام‌خواهي، ايراني‌گري و توأم با هويت قومي ‌و نژادي در ايران به وجود آورد. تنها راهكار پذيرش حاكميت قطعي جمهوري اسلامي ايران برمبناي ولايت مطلقه فقيه است و به نوعي بايد طرفين به ويژه ايالات متحده آمريكا از نظم نوين جهاني كه تبعيت از قوانين و معاهده‌هاي بين‌المللي است، تمكين كند و اين كار سبب برقراري تعامل مشترك و سازنده بين طرفين در بلندمدت خواهد شد. تقابل همه جانبه با ايران از هسته‌اي گرفته تا نيتروزئوس هرچقدر كه متقن باشد، باز هم براي تقابل با ايران كافي نيست و چون با هويت پيچيده و چند بعدي در فرهنگ مردم ايران جايگزيني براي مدل حكومت شكل گرفته در ايران وجود ندارد، بديهي است تبعيت از نظم جديد جهاني و پذيرفتن ايران تنها راهكار خاتمه دادن به اين چالش در نيم قرن گذشته است.