چالش‌هاي بومي‌سازي و نظريه‌پردازي در علوم انساني

هدف پژوهش حاضر بررسي چالش‌هاي بومي‌سازي علوم انساني به مثابه يك ضرورت برخواسته از گفتمان انقلاب اسلامي و نظريه‌پردازي به مثابه دستگاهي تبييني براي تحليل بهتر جامعه است. همچنين در اين پزوهش  دو رهيافت اسلامي‌سازي و بومي‌سازي علوم انساني با استفاده از منطق هم‌ارزي مورد تحليل قرار مي‌گيرد. سوال اصلي پژوهش اين است كه مهمترين چالش‌هاي بومي‌سازي علوم انساني و نظريه‌پردازي بومي در اين علوم كدام است؟ براي بررسي پرسش مذكور روش به كار گرفته شده در اين پژوهش تحليلي توصيفي است كه در گروه پژوهش‌هاي نظري قرار دارد.يافته‌هاي پژوهش نشان داد، زماني كه صحبت  از بومي‌سازي علوم انساني مي‌شود همان اسلامي‌سازي علوم در راستاي ارزش‌هاي انقلاب اسلامي است. كاربست علوم غربي بدون پيوستار فرهنگي با جامعه پذيرنده منجر به استحاله آن جامعه مي‌شود. زماني ما به ساختن علم بومي توفيق مي‌يابيم كه نظريه‌هايي براي چالش‌ها و بحران‌هاي فكري و اجتماعي خود داشته باشيم كه از دو قابليت كارآمدي و مقبوليت علمي و كاربردي برخوردار باشند.