گفتمان انقلاب اسلامي و ترسيم الگوي بديل براي دولت

جمهوري اسلامي ايران به عنوان يك دولت جديد، داراي پيچيدگي‌هايي است و درك و شناخت اين پيچيدگي‌ها و ارتباط ميان «اسلام سياسي فقاهتي» و «جمهوريت» اهميت زيادي دارد. همچنين رسيدن به اين شناخت براي درك بهتر عملكرد نظام جمهوري اسلامي نيز اهميت بسزايي دارد و براي فهميدن اين پيچيدگي‌ها بايد اين مباني شناخته و منشأ آن به درستي فهميده شود. بر اين اساس، هدف اصلي اين مقاله فهم بنياد اساسي دولت در جمهوري اسلامي ايران است.اين مقاله براساس روش گفتمان لاكلا و موف به تحليل بنياد دولت در جمهوري اسلامي پرداخته و آن را در قالب گفتماني بديل براي ديگر گفتمان‌هاي رقيب خود، مورد بررسي قرار مي‌دهد. بر اين اساس، دال مركزي گفتمان انقلاب اسلامي «اسلام سياسي فقاهتي» است كه با استقرار جمهوري اسلامي در ولايت فقيه تجلي پيدا مي‌كند.نتايج پژوهش نشان داد،دولت در جمهوري اسلامي ايران، الگويي متفاوت و بديل نسبت به تمام الگوهاي پيشين از خود ترسيم كرد. اين مسئله با توجه به تحول گفتماني‌اي كه در اثر انقلاب اسلامي پيش آمد و با مركزيت «ولايت فقيه» به وجود آمد. از اين‌رو بايد در نظر داشت كه نظام سياسي مبتني بر ولايت فقيه، بديل تمامي الگوهاي گفتماني پيش از خود و نيز گفتمان‌هاي رقيب خود است.