اثربخشي روان‌درماني پويشي كوتاه‌ مدت فشرده بر كژكاري‌هاي جنسي زنانه مقاوم درمان

The Effectiveness of Intensive Short-Term Dynamic Psychotherapy in Treatment-Resistant Female Sexual Dysfunctions

زمينه و هدف : پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي روان‌درماني پويشي كوتاه‌ مدت فشرده (Intensive Short-Term Dynamic Psychotherapy يا ISTDP) در درمان زنان مبتلا به كژكاري‌هاي جنسي مقاوم به درمان‌هاي جنسي معمول (شناختي- رفتاري و زيستي- پزشكي) و بررسي نگهداري بهبودي در پيگيري بعدي انجام گرفت. مواد و روش‌ها: اين مطالعه مبتني بر طرح‌هاي پژوهشي تك ‌آزمودني بود و فرايند اجراي طرح از دو بخش غربالگري و مداخله تشكيل شد. نمونه 5 نفره تحقيق بر اساس ملاك‌هاي متعدد ورود و غربالگري درماني، از ميان درمان جويان زن مبتلا به كژكاري‌هاي جنسي در شهر تهران انتخاب شد و آزمودني‌ها تحت ISTDP قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از شاخص كاركرد جنسي زنان (Female Sexual Function Index يا FSFI)، پرسش‌نامه كيفيت جنسي زندگي زنان (Sexual Quality of Life-Female يا SQOL-F) و مقياس ارزشيابي ذهني كاركرد جنسي همسر (Subjective evaluation of partner sexual function يا SEOPSF) جمع‌آوري گرديد. يافته‌ها: روش ISTDP در مقايسه با سكس‌تراپي رايج، توانست منجر به بهبود كاركرد جنسي آزمودني‌ها شود و آنان را به بالاي خط برش بهنجار جابه‌جا كند. همچنين، اين تغيير موجب ارتقاي اساسي كيفيت جنسي زندگي آنان شد. روند تغيير در بازه‌اي كه نخستين رخنه در ناهشيار براي يك آزمودني خاص رخ داد، رشد قابل توجهي داشت كه اين امر مي‌تواند شاهدي بر سبب‌شناسي پويشي كژكاري باشد. ارتقاي ايجاد شده در كاركرد جنسي و كيفيت جنسي زندگي آزمودني‌ها همچنان در جلسه پيگيري 8 هفته‌اي برجسته بود. نتيجه‌گيري: درمان‌هاي روان‌پويشي معاصر كه ماهيتي يكپارچه‌نگر، فشرده و كوتاه ‌مدت دارند، مي‌توانند جايگزين شايسته‌اي براي سكس‌تراپي رايج در نظر گرفته شوند و در اين راستا به نظر مي‌رسد ISTDP بهترين گزينه باشد.

Aim and Background: This study aimed to assess the effectiveness of intensive short-term dynamic psychotherapy (ISTDP) in women with sexual dysfunctions resistant to common sex therapy (cognitive-behavioral and bio-medical), and evaluate improvement maintenance in follow-up. Methods and Materials: This study was based on a single-subject research design which consisted of screening and intervention. 5 patients entered the study with several inclusion criteria, and therapeutic screening was performed among female clients with sexual dysfunctions in Tehran, Iran. The participants underwent intensive short-term dynamic psychotherapy. Data were collected using Female Sexual Function Index (FSFI), Sexual Quality of Life-Female (SQOL-F) questionnaire, and Subjective Evaluation of Partner’s Sexual Function (SEOPSF) scale. Findings: Intensive short-term dynamic psychotherapy, in comparison to common sex therapy, improved sexual function among the participoants, and moveed them above the normal cut-off point. Moreover, this change led to significant promotion of their sexual quality of life. The trend of changes, when the first breakthrough to the unconscious occurred in a subject, showed considerable growth which could be the evidence for psychodynamic etiology of sexual dysfunction. The promotion of sexual function and sexual quality of life in subjects was remarkable during the 8 th week follow-up session. Conclusions: Our findings suggest that in such a condition, contemporary dynamic psychotherapy with an integrative, intensive, and short-term nature can be known as a suitable alternative for common sex therapy, and the intensive short-term dynamic psychotherapy seems to be the best choice in this regard.