تأثير آموزش راهبردهاي خودتنظيمي بر خودكارآمدي، اضطراب امتحان و انگيزش پيشرفت دانش‌آموزان دختر پايه سوم دوره دو متوسطه شهر مشهد

پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير آموزش راهبردهاي خودتنظيمي بر خودكارآمدي، اضطراب امتحان و انگيزش پيشرفت دانش‌آموزان انجام شد. روش پژوهش نيمه آزمايشي همراه با پيش‌آزمون پس‌آزمون و گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش را كليه دانش‌آموزان دختر پايه سوم دوره دوم متوسطه شهر مشهد در نيم سال تحصيلي اول 981397 تشكيل دادند كه از بين آنها 30 نفر به روش نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي و هدفمند (ملاك هاي ورود و خروج) به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (15نفر) و كنترل (15نفر) گمارده شدند. گروه آزمايش، برنامه آموزش راهبردهاي خودتنظيمي را در 8 جلسه 90 دقيقه اي در هر هفته يك جلسه به صورت گروهي دريافت كردند؛ گروه كنترل به مدت 2ماه در ليست انتظار قرار گرفت. به منظور جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه هاي خودكارآمدي عمومي شوارزر و همكاران (1979)، اضطراب امتحان ابوالقاسمي و همكاران (1375) و انگيزش پيشرفت هرمنس (1970) در دو مرحله پيش‌آزمون و پس‌آزمون، استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها با توجه به فرضيات پژوهش از تحليل كوواريانس يك متغيره و چندمتغيرها استفاده شد. نتايج حاصل از تحليل داده ها نشان داد كه با كنترل اثر پيش‌آزمون بين ميانگين نمرات پس‌آزمون گروه آزمايش در متغيرهاي خودتنظيمي، اضطراب اجتماعي و انگيزش پيشرفت تفاوت معناداري وجود دارد (P 0.001). با توجه به نتايج پژوهش مي توان گفت، آموزش راهبردهاي خودتنظيمي بر كاهش اضطراب امتحان و افزايش خودكارآمدي و عامل هاي انگيزش پيشرفت شامل اعتماد به نفس، پشتكار، سخت كوشي و آينده نگري دانش‌آموزان دختر تأثير دارد.