پيش‌بيني درگيري تحصيلي دانش‌آموزان بر اساس سرمايه‌هاي روان‌شناختي‌ و اجتماعي

يكي از عمده‌ترين چالش‌هاي آموزشي در محيط كلاس، درس و مدرسه بي‌رمقي، كم ميلي و كاهلي دانش‌آموزان به امورات تحصيلي است كه عموماً ناراحتي و ابراز نارضايتي دست اندركاران تعليم و تربيت را به همراه دارد. از اين‌رو، هدف اصلي مقاله حاضر پرداختن به درگيري تحصيلي دانش‌آموزان بر اساس سرمايه‌هاي اجتماعي و روان‌شناختي است. جامعه آماري شامل دانش‌آموزان متوسط اول و دوم شهرستان دهلران در سال تحصيلي 1398-1397 با حجم نمونه 321 نفر و با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي است. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه‌هاي استاندارد درگيري تحصيلي ريو(2013)، سرمايه روان‌شناختي لوتانز(2007) و پرسشنامه سرمايه اجتماعي است و اعتبار و پايايي آن از طريق ديدگاه‌هاي اساتيد متخصص مورد بررسي قرار گرفت و ميزان پايايي(آلفاي كرونباخ) نيز 0.86 حاصل شد. يافته‌ها نشان دادند ميانگين هر سه متغير درگيري تحصيلي، سرمايه‌هاي اجتماعي و روان‌شناختي در وضعيت متوسط بودند. آزمون همبستگي پيرسون نشان داد سرمايه‌هاي اجتماعي(0.54=r و P≤0.000) و روان‌شناختي(0.62=r و P≤0.000) با درگيري تحصيلي داراي رابطه مستقيم و معناداري هستند. نتايج تحليل رگرسيون نيز نشان دادند كه سرمايه روان‌شناختي و اجتماعي توانستند با ضريب بتاي 0.40 و 0.34 به ترتيب متغير درگيري تحصيلي را پيش‌بيني نمايند. مضافاً هر دو متغير توانستند به ميزان 0.43 تغييرات واريانس متغير ملاك را پيش‌بيني كنند. بر اساس نتايج حاصل شده مي‌توان گفت سرمايه‌هاي دوگانه مذكور قادر به اثرگذاري بر درگيري تحصيلي دانش‌آموزان هستند و از اين‌رو بايد به تقويت اين دو در نظام آموزش و پرورش توجه ويژه شود.