پديد آورندگان :
رضاپور فريديان ، ريحانه دانشگاه شهيد بهشتي - گروه روان شناسي باليني و سلامت , رضاپور فريديان ، ريحانه دانشگاه شهيد بهشتي - گروه روان شناسي باليني و سلامت , فلاح زاده ، هاجر دانشگاه شهيد بهشتي - گروه روان شناسي باليني و سلامت , فلاح زاده ، هاجر دانشگاه شهيد بهشتي - گروه روان شناسي باليني و سلامت , سيد موسوي ، پريسا سادات دانشگاه شهيد بهشتي - گروه بهداشت خانواده , سيد موسوي ، پريسا سادات دانشگاه شهيد بهشتي - گروه بهداشت خانواده , پناغي ، ليلي دانشگاه شهيد بهشتي - گروه بهداشت خانواده , پناغي ، ليلي دانشگاه شهيد بهشتي - گروه بهداشت خانواده
چكيده فارسي :
مطالعه حاضر با هدف بررسي نقش ميانجي ابعاد مراقبتگري در رابطه بين ابعاد دلبستگي و رضايت جنسي زوجين، به شيوه همبستگي انجام شد. جامعه پژوهش شامل زوجهاي ايراني ساكن تهران بود؛ كه دست كم يكي از آنها تحصيلات دانشگاهي داشته باشند. از جامعه مذكور، 508 نفر (254 زوج) به روش نمونهگيري غيرتصادفي هدفمند و گلوله برفي انتخاب شدند. دادهها با استفاده از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ رﺿﺎﯾﺖ ﺟﻨﺴﯽ ﻻرﺳـﻮن (1998)، پرسشنامه مراقبتگري كانس و شاور (1994) و پرسشنامه مقياسهاي رابطه گريفين و بارثولوميو (1994) جمع آوري شدند. براي تجزيه و تحليل دادهها از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل مسير استفاده شد. نتايج پژوهش از ارتباط مورد انتظار ميان رضايت جنسي، ابعاد دلبستگي و مراقبتگري حمايت كرد. به طور كلي يافتهها نشان داد ناايمنيهاي دلبستگي بر ابعاد حساسيت و مجاورت مراقبتگري اثر منفي و بر ابعاد كنترل و وسواس مراقبتگري اثر مثبت دارد. از سوي ديگر، حساسيت و مجاورت پيشبينهاي مثبت و كنترل و وسواس پيشبينهاي منفي رضايت جنسي يافت شدند بر اساس يافتهها، به خانواده درمانگران و درمانگران حوزه سلامت جنسي پيشنهاد ميشود براي كمك به ارتقاي رضايتمندي جنسي زوجين، احساس دلبستگي ايمن و نيز مراقبتگري مبتني بر حساسيت و مجاورت را ميان زوجين تقويت نموده، و وسواس و كنترل مراقبتي را در زوجين كاهش دهند.