رابطه تصوير والدين با تصوير خدا دركودكان 8 تا 12 ساله: با رويكردي تحولي

تصوير خدا، تحول و شكل گيري دين داري شخصي افراد را تعيين مي كند. بنابراين در طول دهه هاي گذشته، بيش از هر مفهوم مذهبي ديگر مورد بررسي قرار گرفته است. هدف اين پژوهش بررسي ارتباط تصوير پدرانه و مادرانه والدين با تصوير خدا با رويكردي تحولي  در كودكان 8 تا 12 ساله شهر يزد بود. بدين منظور از بين جامعه آماري كودكان 8 تا 12 ساله شهر يزد، 194 كودك ( 98 دختر، 95 پسر) به روش نمونه گيري چند مرحله اي انتخاب شدند. تمامي كودكان با راهنمايي مصاحبه گر به مقياس  افتراق معنايي والدين و خداوند كه به سنجش ويژگي هاي پدرانه  و مادرانه والدين و خداوند پرداخته و توسط پاتين و كاسترز (1964) طراحي شده؛ پاسخ دادند. براي تحليل داده ها از همبستگي پيرسون و رگرسيون گام به گام و آزمون تحليل واريانس استفاده شد. نتايج نشان دادند بين تصوير پدرانه و مادرانه والدين و تصوير خداوند رابطه معنادار وجود دارد.  نتايج آزمون رگرسيون گام به گام نيز نشان داد تصوير پدرانه مادر و تصوير مادرانه مادر، از توانايي پيش بيني كنندگي 50 درصدي تصوير مثبت خداوند برخوردار است. هم چنين تصوير پدرانه خدا  در سنين مختلف تفاوت معنادار داشت. ديگر يافته ي پژوهش حاكي از اين بود تصوير خداوند بيشتر مبتني بر ويژگي هاي مادرانه بود تا پدرانه و در بين دو جنس تفاوت معنادار مشاهده نشد.