تشخيص برون‌خط جعل دست خط فارسي غير وابسته به متن با استفاده از تحليل بافت

امروزه دست خط به عنوان يك زيست‌سنج رفتاري شناخته شده و مورد قبول است. همراه با گسترش اين مقبوليت سوء استفاده ازآن نيز گسترش يافته است. در اين مقاله روشي براي تشخيص برون‌خط جعل دست‌خط فارسي در حالت غير وابسته به متن ارائه شده است. اين روش مبتني بر استخراج دو بافت متراكم از حروف پايه و جزييات نوشته مي‌‌باشد. پس از دودويي كردن و استخراج اسكلت نوشته و اعمال متوالي فيلتر گابور و تدريج فاز محلي بردار ويژگي نمونه‌ها استخراج و در نهايت با استفاده از دسته‌بندي يك كلاسه و تنها با وجود نمونه‌هاي مثبت داده‌ها دسته‌بندي شده وجعلي بودن يا نبودن آنها بررسي مي‌شود. استفاده از تركيب اين دو توصيف‌گر براي دادگان فارسي  براي اولين بار در اين مقاله به كار گرفته شده است. از آنجا كه هيچ مجموعه داده مناسبي در زبان فارسي براي اين منظور وجود نداشت، يك مجموعه داده از 62 نويسنده با دو نمونه نوشته جمع آوري شد. در نمونه اول از نويسندگان درخواست شد كه متني را بازنويسي كنند و در نمونه دوم از آنها خواسته شد درباره يك تصوير مطلبي بنويسند. براي توليد نمونه هاي جعلي از هنرجويان ممتاز خط خواسته شد كه نمونه دوم را تقليد كنند تا براي هر نويسنده سه مورد نمونه جعل توليد شود. نتايج آزمايش‌ها رضايت‌بخش بوده و با دقت بيش از 84 درصد كيفيت روش پيشنهادي را نشان مي‌دهد.