تحليل اصل اعتبار مطلق آراي دادگاهها در آئين دادرسي و اجراي احكام مدني

اين مقاله با تجزيه و تحليل منابع حقوقي موجود اثبات مي‌كند كه آراي دادگاه‌ها در آئين دادرسي و اجراي احكام مدني برخلاف آنچه تصور مي‌شود، اعتبار مطلق دارند نه اعتبار نسبي. معمولاً نيازي به اجراي آراي دادگاه‌هاي مدني (حقوقي) عليه اشخاص ثالث نيست، ولي طبق اين تحليل، آراي يادشده در صورت لزوم اصولاً عليه اشخاص ثالث هم اجرا مي‌شوند. دلايل اندكي كه براي قائل بودن به اصلِ نسبي بودنِ اعتبار آرا ارائه‌شده است از نظر تحليلي ايراد دارند و آن را ثابت نمي‌كنند؛ درحالي كه اصلِ اعتبار مطلق آرا نه‌تنها از نظر كاربرد آئين دادرسي و اجراي احكام مدني اصلي ضروري است، بلكه دلايل نسبتاً محكم حقوقي هم بر درنظر گرفته‌‌شدن آن از سوي قانون‌گذار وجود دارد. مواد 44 و 146 قانون اجراي احكام مدني مؤيد آن است و تأسيس اعتراض ثالث روي ديگر اصلِ اعتبار مطلق آرا است.