بهينه سازي همزمان محدوده كارگاه و زمان بندي توليد در روش استخراج از طبقات فرعي

تعيين محدوده بهينه كارگاه و زمان‌بندي توليد بهينه، دو بخش مهم در طراحي معادن زيرزميني مي‌باشند كه ارتباط تنگاتنگي با يكديگر دارند و نتايج بهينه‌سازي هر بخش بر بخش ديگر تأثير بسزايي دارد، لذا بهينه‌سازي اين دو بخش به صورت مجزا نمي‌تواند بهينگي را تضمين كند؛ چراكه در روش‌ مجزا، اثرات و تعاملات بين بخش‌هاي مختلف طراحي ناديده گرفته مي‌شود و اين روش‌ قادر به مديريت مسائل و مشكلات بين بخش‌هايي نيست. در سالهاي اخيرگرايش به روش‌ بهينه‌سازي همزمان و يكپارچه بخش‌هاي مختلف معدنكاري زيرزميني توجه ويژه‌اي را به خود اختصاص داده است كه در آن بخش‌هاي مختلف در فرايند طراحي معدني به‌صورت همزمان بهينه‌سازي مي‌شود و منجر به توليد طرح‌هاي معدني سودآورتر مي‌شود. در مطالعه حاضر، يك مدل رياضي عدد صحيح براي بهينه‌سازي همزمان محدوده كارگاه و زمان‌بندي توليد در روش استخراج از طبقات فرعي توسعه داده‌شد؛ سپس مدل ارائه شده بر روي يك كانسار آهن اجرا و نتايج حاصل از بهينه‌سازي همزمان با روش مجزا مقايسه شد. نتايج نشانگر آن بود كه روش بهينه‌سازي همزمان قادر است نتايج بهينه صحيح را براي تعيين محدوده كارگاه و زمان‌بندي توليد با برآورده سازي تمام محدوديتهاي مرتبط با اين دو بخش از طراحي معدنكاري زيرزميني توليد كند. كاربرد اين روش روي يك كانسار آهن، منجر به افزايش16درصدي در ارزش خالص فعلي (NPV) نهايي در مقايسه با روش بهينه‌سازي مجزا شد.