ارائه رويكرد تركيبي تعيين تراز گذار از معدنكاري روباز به زيرزميني

يكي از تصميمات كليدي در خصوص كانسارهايي كه قابليت استخراج تركيبي به هر دو روش روباز و زيرزميني را دارا باشند، تعيين تراز گذار معدنكاري روباز به زيرزميني است. حد گذار ترازيست كه در پايين‌تر از آن، استخراج به روش زيرزميني و در بالاي آن استخراج به روش روباز، از جنبه‌هاي فني و اقتصادي در اولويت است. سهولت، كاربردي بودن روش اجرا و سرعت دستيابي به جواب قابل قبول جزو الزامات مراحل اوليه مطالعات معدن از جمله تعيين حد گذار معدنكاري محسوب ميشوند. در اين تحقيق، روشي كاربردي مبتني بر تركيب دو رويكرد الگوريتم لرچ و گروسمن و روش نسبت باطله برداري تعادلي (ESR) روباز و زيرزميني، براي تعيين حد گذار ارائه شده است. بر اساس الگوريتم پيشنهادي، نخست مي‌بايست پيت‌هاي لانه‌اي و پيت‌هاي توسعه اي با هدف بيشينه سازي تابع هدف ارزش خالص فعلي (NPV) ايجاد شده و سپس نسبت باطله‌برداري حاشيه‌اي (ISR) هر يك از اين پيت‌هاي بهينه بدست آمده محاسبه گردد. با توجه به روش(‌هاي) معدنكاري زيرزميني جايگزين، نسبت باطله برداري تعادلي (ESR) محاسبه و در نهايت تراز گذار با مقايسه نسبت باطله‌برداري حاشيه‌اي (ISR) هر يك از اين پيت‌هاي بهينه با نسبت باطله برداري تعادلي (ESR) تعيين مي‌شود‌. در تحقيق حاضر، از اين رويكرد براي تعيين تراز گذار در يك كانسار واقعي سنگ آهن استفاده شده است. براي اعتبارسنجي تراز گذار پيشنهادي روش ارائه شده، از برآورد و مقايسه ارزش خالص فعلي تراز گذار استفاده شده است. مقايسه ارزش خالص فعلي تجمعي بدست آمده از معدنكاري تركيبي در پايين‌تر از پيت و تراز گذار بدست آمده با روش پيشنهادي، نشان دهنده افزايش بطور ميانگين، 23 درصدي در ارزش خالص فعلي كلي معدنكاري نسبت به حالت تداوم معدنكاري به روش روباز مي‌باشد كه مؤيد قابليت روش در تعيين تراز گذار است.