تخمين عيار در ذخاير دو متغيره با استفاده از روش تركيبي كريجينگ و فاكتورهاي خودهمبستگي مينيمم_ماكزيمم

تخمين عيار در ذخاير چند متغيره بسيار مهم است. انتخاب روش مناسب در اين ذخاير مي‌تواند در دقت تخمين عيار نقش اساسي داشته باشد. به طور معمول روش كوكريجينگ (Co-Kriging) براي تخمين عيار ذخاير چند متغيره استفاده مي‌شود اما اين روش در بازتوليد ميانگين و همبستگي بين داده‌هاي واقعي دقت كافي ندارد. در سال‌هاي اخير، براي حل اين مسئله روش تركيبي كريجينگ و فاكتورهاي خودهمبستگي مينيمم/ماكزيمم (KMAF)، به طور موفقيت‌آميزي به كار گرفته شده است. در اين روش با استفاده از واريوگرام‌هاي مستقل و متقابل و حذف واريوگرافي متقابل، واريوگرام‌هاي مستقل جديد براي تخمين عيارها توليد مي‌شوند. در ادامه فاكتورهاي خودهمبسته‌ي تخمين زده شده به حالت اوليه تبديل مي‌شوند. به كارگيري اين روش منجر به افزايش دقت تخمين مي شود. در اين مقاله، كه در آن كانسار سرب و روي گوشفيل اصفهان به عنوان مطالعه موردي در نظر گرفته شده، روش Co-Kriging و KMAF براي تخمين عيار استفاده شده است. بر اساس نتايج، دقت تخمين در روش KMAF بيشتر از روش Co-Kriging است. همچنين عيار معادل متوسط براي روش‌هاي KMAF و Co-Kriging به ترتيب 7.220 و 7.136 درصد به دست مي‌آيد.