كليدواژه :
منظر شهري , محوطه ادارات دولتي , فضاي جمعي , فضاي نيمه عمومي , توسعه ميان افزا
چكيده فارسي :
منظر شهري عامل اصلي تأثيرگذار بر ادراك شهروندان از شهر است. فضاهاي جمعي از مهم‌ترين عناصر منظر شهري محسوب مي‌شوند كه بستري براي شكل‌گيري خاطرات جمعي شهروندان هستند و تقريباً تمامي معيارهايي كه باعث كيفيت‌بخشي به زندگي شهري مي‌شوند در اين فضاها قابل‌مشاهده‌اند. در اين نوشتار، كمبود فضاهاي عمومي و جمعي در بافت‌هاي متراكم مركز شهر تهران مورد تأكيد قرار مي‌گيرد. در ادامه با توجه به اصول توسعۀ ميان افزا به بررسي كاربري‌هايي كه براي توسعۀ درون‌زا مناسب شناخته شده‌اند پرداخته مي‌شود. در پايان محوطۀ ادارات دولتي واقع در بافت مركزي شهر تهران به‌عنوان گزينه‌اي براي طرح‌هاي ميان افزا و تبديل‌شدن به فضاي نيمه عمومي، مبتني بر توسعه درون‌زا، مورد بررسي قرار مي‌گيرند. مسئلۀ مالكيت، ناسازگاري كاربري‌هاي مجاور و شيوه مديريت فضاي نيمه عمومي، به‌عنوان سه مسئله عمده در اين پيشنهاد مورد بررسي قرار مي‌گيرند. در پژوهش حاضر از روش تحقيق توصيفي و تحليلي و مطالعات كتابخانه‌اي، استفاده شده است.
