دگرديسي ايستگاه مركزي روتردام در روند نوسازي: هم افزايي گره شهري و شريان هاي حمل ونقل

مرز بين شريان‌هاي حمل‌ونقل بيرون از شهر با بافت شهري از چالش‌برانگيزترين مقوله‌هاي ساماندهي منظر شهرها به شمار مي‌رود. عموماً زيرساخت‌هاي ريلي عاملي در گسست منظر شهرها بوده و حل معضلات ناشي از اين گسست دخالت تخصص‌هاي مختلف حوزه شهر را مي‌طلبد. از سوي ديگر شريان هاي حمل‌ونقل همچون استخوان‌بندي كاركردي و حياتي و به‌عنوان مولد توسعه شهري، نقش كليدي در منظر شهري ايفا مي كنند. پروژه نوسازي ايستگاه مركزي روتردام در فرآيند دگرديسي يك گره شهري از جايگاه تاريخياجتماعي، با رويكردهاي معطوف به زيرساخت ها و بازنگري در منظر شهري، در نقش عامل محرك توسعه و كانون جذب فرايندهاي حيات بخش، موجب تحول ساختاري در فضاي شهر روتردام شده است. اين كانون با اتصال دوباره شريان‌هاي شهري گسيخته شده در نفوذ شبكه حمل ونقل ريلي به درون بافت شهري، موجب پيوند دوباره امكانات و موقعيت ها ميان شبكه ريلي درون‌شهري و بين‌شهري شده است. اين طرح راهكارهايي را براي جبران جدايي حاصل از عبور خطوط ريلي از ميان بافت شهري پيشنهاد مي‌كند؛ از جمله : افزايش كيفيت فضاي شهري با كاهش مرزها و موانع كالبدي و اجتماعي حاصل از حصارها، بهبود تصوير ذهني شهروندان با افزايش شفافيت، خوانايي و خاطره انگيزي، افزايش حضور مردم، ادراك مكان و تعاملات اجتماعي از طريق هم‌نشيني جريان هاي پوياي شهري، و بهبود بستر تجربه كيفيت هاي شهري كه در هم‌افزايي ميان گره شهري و لايه هاي منظر شهري شكل مي گيرد. بستر اين پروژه با جايگاه خاص در شريان هاي ارتباطي اروپا و تجربه توسعه همگن در بافت شهري، شرايط قابل قياسي با شهرهاي ايران از نظر موقعيت استراتژيك و برنامه هاي بلندمدت توسعه دارد و به اين سؤال پاسخ مي‌گويد كه «قابليت هاي پنهان در شريان هاي شهري چگونه مي تواند از معضلات شهري تبديل به فرصت هاي توسعه شهري گردد؟». رويكرد تحليل موضوع در اين بررسي، كاربردي و از نوع ارزيابي است، روش جمع آوري اطلاعات موردي و روش تحليل داده ها كيفي است.