منظر محوطه‌ بيمارستان : تداوم درمان

رويكردهاي نوين در حل مسائل و مشكلات موجود در بخش درمان، سبب ورود ساير علوم مكمل به خصوص معماري منظر به اين بخش شده‌ است. امروزه در اغلب كشورهاي پيشرفته، محوطه‌هاي بيمارستاني به عنوان بخشي از فرايند درمان مورد توجه ويژه قرار گرفته‌اند و ديگر مانند گذشته تنها به عنوان فضاي منفي باقي‌مانده در ميان ساختمان‌ها نيستند. با تزريق نقش درماني به محوطه‌ها، مجموعه ساختمان‌ها و محوطه بيمارستان‌ها به عنوان فضاهايي مكمل در جهت تأمين اهداف درماني بيمارستان ايفاي نقش مي‌كنند. با بررسي مشكلات بيمارستان‌هاي موجود و محوطه‌هاي آنها سؤالاتي مطرح مي‌شود، ازجمله آنكه ابعاد طراحي منظر محوطه‌هاي درماني چيست؟ محوطه‌هاي بيمارستاني كشورهاي توسعه‌يافته با چه رويكردي طراحي مي‌شوند؟ تحقيقات نشان مي‌دهد قرارگيري در طبيعت و تعامل با آن تا حد بسيار زيادي سلامت روان بيماران را ارتقا مي‌دهد. همچنين فضايي مناسب براي استراحت و تعامل كاركنان فراهم مي‌كند كه مي‌تواند موجب كاهش خطاهاي پزشكي شود. در اين مطالعه ويژگي‌هاي عملكردي منظر محوطه‌هاي درماني شفابخش مورد مطالعه قرار گرفته است و بيمارستان امام خميني به عنوان نمونه موردي داخلي و بيمارستان سيدني و لوئيز اسكنازي در كشور آمريكا به عنوان نمونه خارجي بررسي‌شده‌اند. در پايان چنين نتيجه گرفته مي‌شود كه توجه به محوطه‌هاي بيمارستاني و طراحي آنها به عنوان فضاي مهم در روند درمان بايد در دستور كار مسئولين كشور قرار گيرد و با اعمال ابعاد شفابخشي محوطه‌هاي درماني، مطلوبيت عملكردي آنها به حداكثر برسد.