باغ‌هاي درماني؛ رويكرد طراحي مبتني بر شواهد

«كلر كوپرماركوس» (Clare Cooper Marcos) در كتاب مناظر درماني، رويكرد مبتني‌بر شواهد به طراحي باغ‌هاي شفابخش و فضاهاي بازِ احياگر، ويژگي‌هايي براي مراكز درماني با رويكرد طراحي مبتني‌بر شواهد و در ارتباط با محيط‌هاي طبيعي برمي‌شمرد. اين ويژگي‌ها شامل اهميت دادن به سالمندان، كودكان، بيماران ناتوان ذهني و جانبازان و آسيب‌ديدگان جنگي، اهميت طراحي مشاركتي، مهيا كردن تجهيزات رفاهي در باغ‌سازي و محوطه‌سازي، اهميت باغ‌ها در حل مشكلات اجتماعي همچون طلاق و بي‌خانماني، لزوم توجه به توان‌بخشي بيماران، در نظرگرفتن تفاوت‌ها و مزيت‌هاي منظر نرم و استفاده كاربردي از انواع منظر نرم و سخت، جنبه عمومي بودن و چندمنظورگي باغ‌هاي شفابخش، و در نهايت امكان انجام عمل باغباني به عنوان يك درمان است. بر اين اساس در مقاله حاضر با رويكردي توصيفيتحليلي پس از ارائه تاريخچه‌اي از باغ‌هاي شفابخش و مناظر درماني به ارائه نمونه‌هايي از منابع مشابه و تشريح نظريات كوپرماركوس در زمينه باغ‌هاي درماني پرداخته شده است؛ با توجه به اينكه كتاب مناظر درماني يكي از جامع‌ترين و معتبرترين راهنماها براي طراحي باغ‌هاي شفابخش و فضاهاي باز در زمينه مراكز درماني است، نتايج اين نوشتار منبعي پراهميت براي معماران منظر و برنامه‌ريزان،‌ مديران و سرمايه‌گذاران حوزه درمان جهت دستيابي به ويژگي‌هاي كيفي در طراحي و ساخت مراكز درماني محسوب مي‌شود.