بررسي قيمت گذاري سازه هاي سود طي چرخه عمر شركت ها

پژوهش هاي زيادي نشان داده اند كه استفاده كنندگان صورت هاي مالي قادر نيستند اجزاي سود را به درستي قيمت گذاري كنند. بر اساس تئوري هاي رقابتي و علامت دهي، كيفيت گزارشگري و سود شركت ها در مراحل مختلف چرخه عمر متفاوت است. بنابراين در اين تحقيق تلاش مي گردد نحوه قيمت گذاري سازه هاي سود طي چرخه عمر شركت ها بررسي شود. اين بررسي از طريق آزمون ميشكين بسط يافته با مدل آلن و همكاران (2013) صورت پذيرفت. به منظور اجراي اين طرح داده هاي مربوط به 78 شركت از شركت هاي پذيرفته شده در بورس تهرن طي سال هاي 1383 تا 1393 و از بانك هاي اطلاعاتي كدال و تي اس كلاينت گردآوري شد. شواهد آزمون حاكي از آن است كه در مرحله رشد، بازار جز نقدي سود عملياتي را كمتر از واقع و سازه هاي جز تعهدي را بيش از واقع  قيمت گذاري مي كند. به علاوه، در مرحله بلوغ شواهدي دال بر قيمت گذاري نادرست اقلام تعهدي مربوط به رشد شركت يافت نشد و در مرحله افول شواهد نشان داد كه اين اقلام كمتر از واقع قيمت گذاري مي شوند. نحوه قيمت گذاري ساير اجزاي سود در سه مرحله مشابه بود. با توجه به اينكه كوچكترين مقدار قدر مطلق اختلاف ضرايب اجزاي سود در مرحله بلوغ و بزرگترين مقدار آن در مرحله افول مشاهده شد، مي توان چنين استنباط كرد كه سود در مرحله بلوغ و افول به ترتيب كمترين و بيشترين ميزان گمراه كنندگي را دارد.