بررسي رابطه بين دفعات گزارشگري مالي و كوته‌بيني مديريت

افزايش دفعات گزارشگري مالي همواره به‌عنوان مكانيسمي براي افزايش شفافيت اطلاعات مالي مديران و شركت‌ها قلمداد شده است و به‌عنوان يك عامل مثبت كه نتايج مناسبي براي تصميمات سرمايه‌گذاري دارد در نظر گرفته شده است. ليكن برخي مطالعات اخير بيانگر آن است كه اگرچه افزايش دفعات گزارش عاملي مهم در بهبود شفافيت و كاهش عدم تقارن اطلاعاتي بوده اما مي‌تواند مديران شركت‌ها را به سمت اتخاذ رويكرد كوته‌بينانه ترغيب نمايد. از اين رو هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه بين دفعات گزارشگري مالي و كوته‌بيني مديريت در شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سال هاي 1392 تا 1396 مي باشد. براي انجام اين پژوهش نمونه‌اي متشكل از 51 شركت بورس اوراق بهادار تهران انتخاب گرديد و با بهره گيري از الگوي رگرسيون چند متغيره لجستيك فرضيه ‌پژوهش مورد آزمون قرار گرفت. يافته‌ بدست آمده از پژوهش حاكي از آن است كه بين دفعات گزارشگري مالي و كوته‌بيني مديريت رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. به‌عبارت ديگر افزايش دفعات گزارشگري مالي منجر به كوته‌بيني مديريتي شده و اين عامل باعث مي‌شود مديران از سرمايه‌گذاري در بخش‌هاي تحقيق و توسعه، بازاريابي و فعاليت‌هايي كه در بلند مدت به نفع شركت است، غافل بمانند.