ارزيابي و تحليل پارامترهاي شيميايي در شاخص كيفت آب زيرزميني (WQI) مطالعه موردي: جلگه ساحلي شهرستان نور، استان مازندران

آب زيرزميني از مهم ترين منابع آبي در بسياري از كشورهاست. كيفيت آب زيرزميني يك عامل ضروري براي مطلوبيت آب در مصارف متعدد است. منطقه مورد مطالعه در اين تحقيق، قسمت جلگه اي شهرستان نور است كه در استان مازندران واقع شده است. منطقه عمدتا تحت كاربري كشاورزي (برنج كاري) قرار دارد. در اين تحقيق، از 50 چاه نمونه برداري شد. نقشه هاي توزيع فضايي پارامترهاي مهم كيفيت آب با استفاده از تكنيك هاي زمين آماري در نرم افزار ARC GIS تهيه گرديد. شاخص كيفيت آب زيرزميني (WQI) با توجه به پارامترهاي كيفيت آب شامل كل مواد جامد محلول (TDS) ، هدايت الكتريكي (EC) ، PH، كلسيم، منيزيم، سديم، پتاسيم، كلر، سولفات، بي كربنات، نيترات، نيتريت و آمونيوم براي مصرف شرب مورد بررسي قرارگرفتند. با وزن دهي به هريك از پارامترها و محاسبه نسبت هر پارامتر به مقدار استاندارد سازمان بهداشت جهاني (2011) ، شاخص كيفيت نمونه هاي آب زيرزميني بدست آمد. سپس نقشه شاخص كيفيت آب زيرزميني در نرم افزار ARC GIS تهيه گرديد. شاخص كيفيت آب زيرزميني منطقه در سه گروه بسيار خوب، خوب و ضعيف طبقه بندي شدند كه 98 درصد نمونه ها در گروه هاي بسيارخوب و خوب قرار گرفتند. تحليل آماري با استفاده از رگرسيون چندگانه نشان مي دهد كه پارامتر EC، TDS و آمونيوم (NH3) سه پارامتر غالب براي پايش كيفيت آب منطقه هستند. در منطقه مورد مطالعه 16 درصد نمونه هاي آب زيرزميني مقدار آمونياك بيش از 5/1 ميلي گرم در ليتر داشتند كه نشان دهنده ي آلودگي انساني است. دياگرام گيبس، غلبه فرايند هوازدگي سنگ را در كيفيت شيميايي آب زيرزميني منطقه نشان مي دهد. شاخص اشباع كاني ها، نشان مي دهد كه همه ي نمونه ها نسبت به آهك، دولوميت و آراگونيت در حالت اشباع هستند از اين رو 98 درصد نمونه هاي آب زيرزميني منطقه سختي بسيار زياد دارند.