تحليل همديدي – آماري برف‌هاي سنگين استان گيلان

بارش برف با وجود اين كه يك پديده جوي همانند ساير نزولات جوي است؛ ولي به دليل ماهيت فيزيكي داراي آثار و تبعات خاص خود مي باشد. با همه مزيت هاي برف براي اقليم كشور خشك و نيمه خشكي چون ايران محدوديت هاي خاص خود را نيز دارد. در اين پژوهش در مرحله اول به شرايط همديدي منجر به ايجاد برف توجه شده است. در اين پژوهش ابتدا داده هاي روزانه بارش برف استان گيلان در يك دوره آماري 30 ساله (1986-2016) از سايت هواشناسي كشور دريافت شد. در مرحله بعد با روش صدك ها برف هاي سنگين انتخاب گرديد و سپس با استفاده از تحليل عاملي الگوي همديدي غالب انتخاب شد. نتايج نشان داد كه در اين الگو در ترازهاي مياني وردسپهر ناوه عميقي با راستاي شمال شرقي - جنوب غربي بر روي شمال غرب ايران تا شمال سودان و مصر شكل مي گيرد. منبع رطوبتي سامانه هاي برف سنگين در لايه زيرين درياي مازندران و در ترازهاي 850 تا 500 هكتوپاسكال رطوبت فرارفت شده از درياهاي گرم جنوبي مي باشد. علت ماندگاري اين سامانه نيز وجود يك پشته خميده در ترازهاي 700 و 500 هكتوپاسكال بر روي اروپاي شرقي و درياي سياه است كه از روي پرفشار آزور امتداديافته است. درنتيجه شرايط ايجادكننده اين الگوي بارشي برف سنگين الگويي بزرگ مقياس و منطقه اي است.