كارآيي نظام ‌هاي معنايي و تعاملي لاندوفسكي در تحليل گفتمان ‌هاي آموزشي

The efficacy of Semiotic and interactive model of Landowski in the analysis of the educational discourses

اريك لاندوفسكي، نشانه شناس پساگرماسي، الگوي نظام هاي معنايي و تعاملي خود، يعني برنامه مداري، مجاب سازي، تصادف و تطبيق را به ترتيب براساس اصول قاعده مندي ، نيت مندي ، شانس و امر احساسي تعريف مي كند. طبيعتاً امكان پياده سازي اين الگو در حوزه هاي اجتماعي وجود دارد كه در آن ها با پراتيك هاي تعاملي سوژه ها مواجه مي شويم. اگر قبول كنيم كه فعاليت آموزشي براساس تعامل بين سه عامل متفاوت، يعني سوژۀ آموزش دهنده، سوژۀ آموزش گيرنده و ابژه و متدي تعريف مي شود كه براساس آن آموزش داده مي شود، مي توانيم تنوع و تفاوت پراتيك هاي آموزشي را با اين الگو موردخوانش قرار دهيم. در مقالۀ حاضر، ضمن معرفي موشكافانۀ اين الگو و ويژگي هاي هريك از اين نظام هاي معنايي و تعاملي و همچنين مطرح كردن الگوي ديگر، يعني الگوي فضيلتي رذيلتي لاندوفسكي، تعامل هاي ممكن ميان ساحت كنشگر آموزش دهنده و كنشگر آموزش گيرنده را در يك محيط خُرد اجتماعي، يعني كلاس درس، موردخوانش قرار مي دهيم. همچنين، چگونگي تجزيه و تحليل شيوه هاي آموزشي و فلسفۀ بنياديني را كه هريك از اين شيوه ها بر آن استوار هستند، در حوزۀ آموزش اهداف روش هاي گوناگون آموزشي و با الگوهاي مطرح شده نشان مي دهيم.

Eric Landowski; the postgreimassien semiotician, defines his semiotic and interactive model as the program of discipline, conviction, coincidence and adjustment, according to the principles of "rule", "intentionality", "luck" and " sensible" paradigm respectively. Naturally, this model can be encompassed in the social domain in which we encounter with the interactive practices of subjects. If we accept that basically educational activity is defined on the basis of the interaction between the three different factors: the subject of the educator, the subject of the learner, and the object and method on which the training is based, we can study and explore the diversity and the difference for the training practices with this model. In the present article we tried to examine carefully this model and the characteristics of each of these semiotic and interactive systems. We will present another model, the virtuous and vices one in order to read the possible interactions between the educator's actor and the educator actor in a social welfare class to say the classroom. Accordingly, different educational methos of analysis and fundamental philosophy upon which each of them has been founded will be explored and examined by introducing various educational goals and patterns.