بررسي تنوع ژنتيكي ژنوتيپ هاي درخت به (Cydonia oblonga Mill.) مناطق مختلف با استفاده از نشانگر مولكولي RAPD

Evaluation of Genetic Diversity of Quince (Cydonia oblonga Mill.) Genotypes from Various Regions Using RAPD molecular Markers

منشاء پيدايش گونه به، منطقه قفقار و شمال ايران بوده و ژنوتيپ ها و ارقام گزينش شده آن در مناطق مختلف كشور پراكنش دارد. در اين تحقيق، تنوع ژنتيكي 30 ژنوتيپ ايراني جمع آوري شده از نقاط مختلف و 4 ژنوتيپ از قفقاز و غرب اروپا با استفاده از نشانگرهاي مولكولي RAPD مورد مطالعه قرار گرفت. 10 آغازگر RAPD مورد استفاده در اين پژوهش، در ژنوتيپ هاي مورد بررسي 164 باند تكثير نمودند كه 105 باند داراي چند شكلي بودند. در بين اين آغازگرها، آغازگر opn102 و opn100 به ترتيب با 21 و 11 عدد باند بيش ترين و كم ترين تعداد باند را تكثير كردند و همچنين بيش ترين ميزان چند شكلي مربوط به آغازگر opn211 بود. تجزيه خوشه اي، اغلب ژنوتيپ هاي به گيلان، اصفهان و خراسان را در خوشه هاي مستقلي طبقه بندي كرد و نشان دهنده اين بود كه، ژنوتيپ هاي درخت به مناطق مختلف كشور بر اساس مبداء و با استفاده از اين نشانگر به ميزان زيادي قابل تفكيك هستند.

The origin of quince is the Caucasia and Northern regions of Iran, therefore wild genotypes and native cultivars of this species are distributed in various regions of Iran. According to this diversity, the genetic diversity of 30 native quince genotypes of Iran and 4 other genotypes from Caucasia and Western Europe were evaluated by using RAPD marker. Ten RAPD primers used for this evaluation were able to amplify 164 bands, including 105 polymorph bands from all quince genomes. opn102 and opn100 primers with 21 and 11 bands, respectively were had the highest and lowest number of detectable RAPD bands, and also the highest number of polymorphism belonged to the opn211 primer. Cluster analysis categorized the majority of quince genotypes of Guilan, Esfahan and Khorasan provinces in the separate categories, demonstrating that the quince genotypes of various regions of Iran are considerably separable by their origin.