بررسي فراواني ليكن پلان دهاني و عوامل مرتبط با آن در مبتلايان به بيماري هاي تيروئيد مراجعه كننده به مركز غدد و متابوليسم وابسته به دانشگاه علوم پزشكي ايران در سال 1397-1396

The prevalence of oral lichen planus and its related factors in patients with thyroid disease referring to Endocrinology and Metabolism Center of Iran University of Medical Sciences 1397-1396

سابقه و هدف: اطلاعاتي مبني بر ارتباط بيماري تيروئيد به خصوص كم كاري تيروئيد با ليكن پلان دهاني بر پايه پاتوژنز ايمونولوژيكال ان وجود دارد. هدف از اين مطالعه بررسي فراواني ليكن پلان دهاني و عوامل مرتبط با ان در بيماران مبتلا به بيماري­هاي تيروئيدي مراجعه كننده به پژوهشكده غدد و متابوليسم دانشگاه علوم پزشكي ايران بود. مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي- مقطعي تعداد 1200 فرد به روش سر شماري با تشخيص قطعي بيماري تيروئيد مورد بررسي قرار گرفتند، در صورت مشاهده ليكن پلان دهاني، يافته­ ها در فرم اطلاعاتي ثبت شد. داده­هاي به دست آمده توسط آزمون كاي دو مورد قضاوت آماري قرار گرفت. يافته‌ها: 5/3 درصد مبتلايان به بيماري­هاي تيروئيدي مبتلا به ليكن پلان دهاني بودند. انواع رتيكولر (47/6%) ،پاپولر(22/2%) ، پلاك مانند (17/5%) و اروزيو (12/7%) به ترتيب بيشترين فراواني را داشتند. مصرف لووتيروكسين با بروز ليكن پلان دهاني ارتباط معني داري داشت. (0/005>P) زنان مبتلا به كم كاري تيروئيد با ميانگين سني 57 سال و غير سيگاري بطور معني­داري بيشتر دچار ليكن پلان دهاني شدند. (0/05>P) نتيجه گيري: به نظر مي­رسد در مبتلايان به كم كاري تيروئيد فراواني ليكن پلان دهاني از جمعيت نرمال بيشتر است.

Background and Aim: Oral lichen planus of chronic mucosal inflammatory disease with etiology is unknown. There is evidence that thyroid disease, especially hypothyroidism, is associated with oral lichen planus based on immunologic pathogenesis. The aim of this study was to evaluate the prevalence of oral lichen planus and related factors in thyroid patients referred to Endocrinology and Metabolism Research Institute of Iran University in 2017_2018 Materials and Methods: In this cross-sectional study, 1200 individuals with a definitive diagnosis of thyroid disease at Endocrinology and Metabolism Center of Iran University were surveyed and the existing information form was completed for them. Patients were examined in the light of a flashlight and with the help of this dentist. In case of observation, oral licorice was recorded in the form of information. The data were analyzed by SPSS19 and KAIO. Results: A study was conducted on 1,200 thyroid patients, of which 995 (83%) had hypothyroidism and 205 (17%) had hyperthyroidism, of which 1016 female patients (84.7%) had hyperthyroidism. an‎d 184 male patients (15.3%). Of these, 63 (5.3%) patients had oral lichen planus, with a frequency of reticular type of 47.6%, a type of papule 22.2%, a type of plaque type 17.5% and an atrophic, erosive and atrophic type % They were. . Given the prevalence of oral lichen planus, its true level in society is estimated at 95% of at least 4% to 6.6%. In patients with thyroid problems, the frequency of oral lichen planus with female sex (P <0.05), age 57 (P <0.001), cigarette smoking (P <0.02), skin lichen planus (01 (P <0.05), levothyroxine consumption (P <0.05) and no drug use for other systemic diseases (P <0.02). Conclusion: The incidence of lichen planus in patients with thyroid disease in this study was slightly higher than the usual oral lichen planus in the usual population.