سنجش ميزان رضايتمندي گردشگران داخلي از كيفيت خدمات هتلداري (مطالعه موردي: كلان شهر مشهد)

هدف تحقيق بررسي وضعيت مراكز اقامتي شهر مشهد به عنوان بزرگترين شهر گردشگري در كشور است. از اين رو خدمات آن ها در 7 شاخص شامل حمل و نقل و دسترسي، برخورد و دانش كاركنان هتل، مكان هتل و فضاهاي اطراف، امكانات و خدمات داخلي هتل، كيفيت تغذيۀ هتل، آموزش و امنيت و اعتماد بررسي شده است. نوع تحقيق، توصيفي- تحليلي است و به دو صورت اسنادي و پيمايشي انجام شده است. جامعۀ آماري تحقيق را گردشگران داخلي شهر مشهد شامل تعداد 990886 نفر در 856 مركز اقامتي تشكيل مي دهند كه با فرمول نمونه گيري حجم نمونه 360 نفر تعيين شد. بنا بر نتايج تحليل عاملي، اولين عامل رضايت مندي مربوط به متغير دسترسي به حمل و نقل مناسب از هتل به جاذبه ها با مقدار ويژه (07/3) و دومين عامل مربوط به متغير كيفيت تغذيۀ هتل با مقدار ويژه (4/2) است. بنا بر نتايج آزمونِ فرضيات نيز ميان متغيرهاي زمينه اي با ميزان رضايت از كيفيت خدمات رابطۀ معناداري وجود دارد.