عنوان مقاله :
بررسي ارتباط الگوي صبحگاهي– شبانگاهي با ميزان يادگيري دانشجويان دندانپزشكي
عنوان به زبان ديگر :
The correlation between morningness and eveningness pattern with dentistry students' learning
پديد آورندگان :
فرهادي، ساره دانشگاه علوم پزشكي آزاد اسلامي تهران - دانشكده دندانپزشكي - گروه آسيب شناسي دهان و فك و صورت , عشوريون، وحيد دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - مركز تحقيقات آموزش پزشكي , صدري، دنيا دانشگاه علوم پزشكي آزاد اسلامي تهران - دانشكده دندانپزشكي - گروه آسيب شناسي دهان و فك و صورت , حاصلي، محسن
كليدواژه :
الگوي صبحگاهي – شبانگاهي , دانشجويان دندانپزشكي , ميزان يادگيري
چكيده فارسي :
افراد مختلف ، الگوي فيزيولوژي صبحگاهي – شبانگاهي متفاوتي دارند . بر اساس ريتم استراحت و فعاليت، افراد را مي توان به 3 دسته تقسيم كرد :صبحگاهي، بينابيني ، شبانگاهي .روش هاي مختلفي براي اندازه گيري الگوي فوق در منابع يافت مي شود كه هر يك با هدف اندازه گيري عادات گروه هاي سني و كاري مختلف طراحي شده است. پرسشنامه صبحگاهي شبانگاهي هورن – اوشتبرگ يكي از رايج ترين ترين پرسشنامه ها براي سنجش اين الگوي فيزيولوژيك بوده است. باتوجه به اهميت موضوع و همچنين نظر به اينكه بر اساس دانش ما از منابع اطلاعاتي تاكنون مطالعه اي دراين خصوص در مورد دانشجويان دندانپزشكي صورت نگرفته است، مطالعه حاضر با هدف بررسي ارتباط الگوي صبحگاهي – شبانگاهي با ميزان يادگيري دانشجويان دندانپزشكي واحد دندانپزشكي تهران، دانشگاه آزاد اسلامي در سال 1395پي ريزي گرديد.
روش تحقيق:
تحقيق به روش توصيفي انجام گرفت. دانشجويان دندانپزشكي ترم 7 كه واحد دندانپزشكي تشخيصي 3 را اخذ نموده بودند وارد مطالعه شدند. ابتدا در دانشجويان دندانپزشكي مورد مطالعه، الگوي صبحگاهي – شبانگاهي به وسيله پرسشنامه هورن – اوشتبرگ تعيين شد. سپس ارتباط ميزان يادگيري دانشجويان در غالب نتايج دو آزمون پايان جلسه و پايان ترم با الگوي صبحگاهي شبانگاهي ايشان توسط آزمون آماري رگرسيون خطي مورد ارزيابي قرار گرفت.
يافته ها:
در اين مطالعه 69 نفر ازدانشجويان دندانپزشكي دانشگاه آزاد اسلامي، واحد تهران با محدوده سني 23 تا 33 سال با ميانگين1/2 ± 24/24 شركت كردند. در اين مطالعه55 نفر دختر و 14 نفر پسر به ترتيب7/79%و 3/20% حاضر بودند كه از اين تعداد 22 نفر(88/31%) الگوي خواب شبانگاهي، 28 نفر (57/40%) بينابيني، و 19 نفر(53/27%) صبحگاهي داشتند. بالاترين نمره كسب شده در پرسشنامه صبحگاهي-شبانگاهي 68 و پايين ترين نمره 21 با ميانگين05/12± 49/48 بود. بالاترين نمره كسب شده در آزمون پايان جلسه 20 و كمترين نمره 5 با ميانگين3/4± 09/12ودر آزمون پايان ترم بالاترين نمره 18 و كمترين نمره 7.5 با ميانگين91/2± 52/13 گزارش شد.داده ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون رگرسيون مورد تحليل قرار گرفت .نتايج نشان داد كه در هر دو آزمون ارتباط معناداري بين الگوي صبحگاهي-شبانگاهي با ميزان يادگيري وجود دارد(آزمون پايان جلسه با 004/0 P< و آزمون پايان ترم با002/0 (P<به گونه اي كه دانشجويان با الگوي صبحگاهي در هر دو آزمون ميانگين نمرات بالاتري نسبت به دانشجويان با الگوي بينابيني و شبانگاهي داشتند.همچنين در هر دو آزمون ارتباط معناداري بين سن و جنس با ميزان يادگيري دانشجويان ديده نشد. (10/0 و 45/0 = P )
نتيجه گيري: الگوي صبحگاهي شبانگاهي دانشجويان بررسي شده در اين مطالعه با ميزان يادگيري ايشان رابطه معناداري داشته است با اين تفسير كه دانشجوياني كه الگوي صبحگاهي داشتند نمرات بالاتري نسبت به بينابيني و افراد يبينابيني نسبت به شبانگاهي داشتند.
چكيده لاتين :
Background and Aims: Considering the importance of the related factors in learning and in the light of the fact that there
was no study of this kind on dentistry students, so this research has been carried out in 2016 to evaluate the relationship between
morning & evening patterns with the learning levels of dentistry students of Dentistry Faculty, Tehran Medical sciences, Islamic
Azad University.
Material & Methods: in this descriptive study, first, the students were undergo morningness-eveningness pattern by Horn-
Oostberg method. Then, the relationship between students’s learning level and the results of both end-of-session and end-term
tests was evaluated by a linear regression test.
Results: In this study, 69 dentistry students were participated. 22 persons (31.88%) had an overnight sleep pattern, 28 persons
(40.57%) intermediate, and 19 persons (27.53%) in the morning. in both tests, there was a significant correlation between the
morningness-eveningness pattern and the learning level. End-of-session test with (P <0.004) and end-term test with (P <0.002)
Besides, There was not any significant correlation between age and sex of participants and their level of learning (P = 0.45,
0.10) in both tests.
Conclusion: It seems, The morningness -eveningness pattern of the students analyzed in this study was significantly correlated
with their learning outcomes, that is to say that students who had morningness pattern had higher scores than midway ones and
these ones had better scores compared to the eveningness ones.
عنوان نشريه :
تحقيق در علوم دندانپزشكي
عنوان نشريه :
تحقيق در علوم دندانپزشكي