ارتباط كيفيت زندگي كاري با سلامت عمومي پرستاران شاغل در بخش هاي روانپزشكي

The Association of the Quality of Work Life and General Health of the Nurses in Psychiatric Wards

با توجه به ماهيت بيماري و وضعيت مددجوياني كه تحت درمان هستند، در بخش هاي روانپزشكي فشار، تنش و استرس بيشتر از ساير بخش ها است كه اين امر ممكن است سلامت عمومي پرستاران در همه ابعاد را به خطر اندازد. اين موضوع مي تواند كيفيت زندگي كاري پرستاران راتحت تاثير قرار دهد. مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط كيفيت زندگي كاري با سلامت عمومي پرستاران شاغل در بخش هاي روانپزشكي مراكز آموزشي درماني دانشگاه هاي علوم پزشكي شهر تهران انجام گرفته است.روش بررسي: اين پژوهش از نوع توصيفي همبستگي است كه در آن 200 نفر از پرستاران شاغل در بخش هاي روانپزشكي مراكز آموزشي و درماني دانشگاه هاي علوم پزشكي شهر تهران كه با روش نمونه گيري طبقه اي با تخصيص نسبتي انتخاب شدند، شركت داشتند. ابزار جمع آوري اطلاعات شامل quality of work life questionnaireوgeneral health questionnaire بود. در تجزيه و تحليل آماري از روش هاي آمار توصيفي و آمار استنباطي شامل ضريب همبستگي پيرسون، آزمون تي مستقل و آناليز واريانساز طريق نرم افزار spss نسخه 20 استفاده شد.يافته ها: ميانگين نمره كيفيت زندگي كاري كسب شده پرستاران مورد پژوهش در سطح متوسط و ميانگين نمره كسب شده در سلامت عمومي آنان در سطح خوب به دست آمد. كيفيت زندگي كاري به طور كلي با سلامت عمومي در دو حيطه علائم اضطرابي و اختلال خواب (0.026=p) و علائم افسردگي (0.041=p) همبستگي معني دار آماري معكوس داشتند يعني با افزايش كيفيت زندگي كاري نمره سلامت عمومي در حيطه علائم اضطرابي و اختلال خواب.و علائم افسردگي.يافت كه نشاندهنده بهبود سلامت عمومي در دو بعد ذكر شده مي باشد. نتيجه گيري كلي: كيفيت زندگي كاري مي تواند سلامت عمومي پرستاران بخش هاي روانپزشكي را در ابعاد علائم اضطرابي و اختلال خواب و علائم افسردگي تحت تاثير قرار دهد. به كارگيري سياست هايي جهت ارتقاء شرايط كار و بهبود كيفيت زندگي كاري پرستاران مي تواند اثرات مطلوبي بر سلامت عمومي آنان در بخش هاي روانپزشكي داشته باشد.

The level of tension and stress is comparatively higher in psychiatric units due to the nature of the disorders and conditions of the patients under treatment, which could threaten various aspects of the general health of psychiatric nurses. Furthermore, this issue could adversely affect the quality of work life in nurses. The present study aimed to investigate the association between the quality of work life and general health of the nurses in the psychiatric wards of the teaching hospitals affiliated to the medical universities in Tehran, Iran. Materials & Methods: This descriptive-correlational study was conducted on 200 nurses engaged in the psychiatric wards of the teaching hospitals affiliated to the medical universities in Tehran. The participants were selected via stratified random sampling. Data were collected using the quality of work life questionnaire and general health questionnaire. Data analysis was performed in SPSS version 20 using descriptive and inferential statistics, including Pearson's correlation-coefficient, independent t-test, and the analysis of variance (ANOVA). Results: The mean scores of the quality of work life and general health of the nurses were moderate and favorable, respectively. Significant inverse correlations were observed between the quality of work life and general health in the dimensions of anxiety and sleep disorders (P=0.026) and depressive symptoms (P=0.041), so that the increased quality of work life could reduce the scores of these dimensions of general health. Conclusion: According to the results, the quality of work life could affect the general health of psychiatric nurses in terms of anxiety, depressive symptoms, and sleep disorders. Therefore, the adoption of effective policies to improve the quality of work life could positively influence the general health of the nurses employed in psychiatric wards.