تأثير خودپنداره گردشگران بر رضايت از سفر و تمايل به توصيه مقصد گردشگري (مورد مطالعه: سد چاليدره مشهد)

خودپنداره فردي به توضيح و پيش‏بيني واقعيت‌هاي مختلف رفتارهاي مصرف كننده كمك مي‌كند. پژوهش حاضر درصدد بوده است تا تأثير خودپنداره گردشگران مراجعه كننده به سد چاليدره مشهد را بر تمايل آن ها به توصيۀ مقصد گردشگري به ديگران با وساطت متغيرهاي رضايت از سفر و تجربۀ سفر مورد آزمون قرار دهد. جامعۀ آماري پژوهش حاضر، تمامي گردشگران مراجعه كننده به سد چاليدره مشهد و نمونۀ آماري، 308 نفر از گردشگراني هستند كه به شيوۀ نمونه گيري تصادفي در دسترس انتخاب شدند. داده هاي مورد نياز با بهره گيري از پرسش نامه جمع آوري گرديده و مدل مفهومي و فرضيه هاي تحقيق با بهره گيري از مدل سازي معادلات ساختاري و نرم افزار lisrel مورد بررسي قرار گرفت. نتايج اين پژوهش بيانگر آن است كه تجربۀ ادارك شده از سفر تسهيل گر رابطه ميان خودپندارۀ ايده آل و رضايت از سفر گردشگران بوده و همين طور رضايت از سفر تسهيل گر رابطه ميان تجربۀ ادراك شده از سفر و تمايل به توصيۀ مقصد گردشگري است. در نهايت نتايج اين پژوهش مي تواند موجب بهبود ادراك مديران از رفتارهاي گردشگران و زمينه اي براي سياست گذاري در حوزۀ بازاريابي گردشگري باشد.