كاركردهاي مهماني در سبك زندگي اسلامي

نوشتار پيش‌رو، كوششي است براي بررسي كاركردهاي مهماني در سبك زندگي اسلامي. اين بررسي با ارجاع به منابع روايي و با تكيه بر روش تفسيري و تحليل محتواي متون صورت گرفته و مشخص گرديده است كه سبك زندگي به معناي مجموعه انتخاب‌هاي نمادين و دلالت‌مند، داراي عناصر و جلوه‌هاي گوناگوني است كه در عرصۀ روابط اجتماعي، سنّت مهماني، يكي از مهم‌ترين آن‌ها است. اين سنّت علاوه بر تجلّيات عيني و صورت‌هاي نمادين كه بازگو كنندۀ سبك زندگي اسلامي است، داراي آثار و كاركردهايي مي‌باشد كه مجموع حيات اجتماعي مسلمين را تحت تأثير قرار مي‌دهد و سهم‌مؤثري در تمدّن سازي اسلامي به عهده مي‌گيرد. اين آثار كه درواقع همان يافته‌هاي پژوهش به شمار مي‌روند، در ارتباط با حيات اخروي انسان عبارتند از: «آمرزش الهي» و «ورود به بهشت و رهايي از جهنّم». امّا در حيات مادّي به تناسب ويژگي‌هاي سبك زندگي نظير «انتخاب»، «الگومندي» و «نمادين بودن» ، «تعيين محدوده‌هاي انتخاب»، «ارائه الگوهاي رفتار» نظير رفتارهاي پيوندجويانه، صميمانه، عاطفي، و مبتني بر اعتماد اجتماعي از جمله اين كاركردها است. مضاف بر اين‌كه مهماني از طريق پر كردن اوقات فراغت، جنبه‌هاي نمادين نيز پيدا نموده و از اين طريق نيز اعمال كاركرد مي‌نمايد.