بررسي آشفتگي در ميكرولندفرمهاي پلاياي ميقان با استفاده از روش فراكتال

خشك شدن رسوبات ريزدانه و رسي در محيط پلاياها موجب ايجاد تنش هاي انقباضي و تشكيل ترك ها و بدنبال آن شكل گيري پليگون هاي گلي مي شود. از آنجا كه عوامل متعددي همچون ميزان رطوبت، ميزان دما، نوع كاني‌هاي رسي، توپوگرافي، ميزان شوري آب و آشفتگي زيستي در چگونگي توزيع و تحول مورفومتري اين چندوجهي ها تأثيرگذار است، بنابراين بررسي خصوصيات فراكتال اين اشكال مي‌تواند روند تغييرات آنها را در واكنش به شرايط محيطي آشكار سازد. مطالعه حاضر با هدف بررسي الگوي آشوب ميكرولندفرم هاي موجود در بخش غربي پلاياي ميقان انجام پذيرفته است. بر اين اساس از حدود 300 پليگون رسي در خرداد ماه 1396 از طريق مشاهده ميداني به منظور اعمال مدل ژئوفراكتال، عكسبرداري شد. سپس به كمك نرم افزار AutoCAD، محيط و مساحت هر ميكروفرم به دقت اندازه گيري گرديد و ابعاد فراكتالي محيط و مساحت و مقادير DAP در نرم‌افزار Excel محاسبه شدند. براساس نتايج، الگوي پليگون هاي رسي، سه رده آشوب متوسط، زياد و خيلي زياد با مقادير DAP به ميزان 73/1، 91/1 و 08/2 را نشان داد. بنابراين مي توان ادعا كرد از سويي تحولات كوتاه مدت، باعث آشفتگي پليگون هاي گلي در منطقه گرديده‌است و از سوي ديگر، شدت تغييرات اين شكل ها كه احتمالا ناشي از كاهش رطوبت، افزايش غلظت رسوب و تجمع نمك در لبه‌ها و بالاآمدگي حواشي مي‌باشد، نسبت به تغييرات مساحت آنها بيشتر بوده است. چنين پديده اي نشان دهنده هندسه نامتناهي ابعاد فراكتالي محيط پليگون هاي رسي در پلاياي ميقان مي‌باشد.