بازتاب رئاليسم در اشعار مهدي اخوان ثالث

مكتب رئاليسم يكي از مكاتب هنري است كه در اواسط قرن نوزدهم در اروپا ظهور كرد. رئاليسم به اصالت واقعيت و جهان خارج از ذهن اعتقاد دارد و به بازنمايي واقعيت تجربه شدۀ انسان ها در زمان و مكان معين مي پردازد. از آنجايي كه رئاليسم بيان صريح و كامل فرديت هاست و اثر رئاليستي حاصل دريافت شاعر از روابط پوياي ميان انسان ها و جامعۀ اطرافش است، بررسي آثار رئاليستي شاعران مي تواند نگاه آنان را از منظر فردي و اجتماعي نشان دهد. مهدي اخوان ثالث از شاعران معاصر در اشعار خود به واقعيت هاي موجود در جامعه عصر خود توجه داشته است. اين پژوهش به شيوۀ توصيفي – تحليلي به بازيابي مؤلفه هاي رئاليسم در اشعار اين شاعر پرداخته است. يافته ها نشان مي دهد اخوان در تبيين مؤلفه هاي رئاليستي مفاهيم را در اشعار سمبوليك خود آورده است؛ به اين معني كه كليت شعر قالبي سمبوليك دارد، اما واقع گرايي به شكل جزيي در بندهاي شعري نمايان شده است. نگاه اخوان ثالث به مؤلفه هاي رئاليستي نگاهي اجتماعي و سوسياليستي است. در اين ميان ظلم، مرگ، مبارزه، شكست، فقر و غيره با بياني رئاليستي در آثار اين شاعر معاصر ارائه شده است. مرگ از پربسامدترين مؤلفه هاي رئاليسم در سروده هاي اخوان است.