سويه‌هاي اثرپذيريِ توماس مور شاعر ايرلندي از نظامي گنجوي با تمركز بر منظومۀ لاله‌رخ و هفت‌پيكر

منظومۀ بلند لاله‌رخ تحت تأثير ماجراي زندگي يكي از نوادگانِ نورجهان، توسط توماس مور، شاعر و نويسندۀ ايرلندي سروده شد. عصر مور، همچنين زمانه‌اي حساس به لحاظ سياسي، اجتماعي و تاريخي در ايرلند بوده است. با اين‌همه هيچ نشانه‌ و ردي از دوراني كه لاله‌رخ در آن سروده شده، در اثر توماس مور ديده نمي‌شود. اين در حالي‌ است كه شواهد روشن و برجسته‌اي از نشانه‌هاي شرقي و مخصوصاً تاريخ، اساطير و ادبيات ايران در اثر مور وجود دارد كه در قالب سبك رمانتيسم ارائه شده است. اين پژوهش با روش توصيفي تحليلي و با استفاده از منابع كتابخانه‌اي تلاش مي‌كند به كشف زمينه‌هاي تاريخي، اجتماعي و ادبي كه در اثرپذيري مور از ادبيات كلاسيك ايران نقش داشته، بپردازد. گمان بر اين است كه شباهت‌ ميان دو اثر، حاصل تأثيرپذيريِ توماس مور از سبك داستان‌پردازي نظامي در تلفيق حماسه و شعر غنايي و در بازنماياندنِ وجوهِ اخلاقي و انتقادي در زمينۀ اشعار بوده است. نتايج به دست آمده در اين مطالعه نشان مي‌دهد، توماس مور ضمن توجه زياد به سويه‌هاي زيباشناسانۀ اثر كه متأثر از رمانتيسيسم بوده، براي گريز از خفقان و مميزي‌هاي شديد عصر خويش، از بستر تاريخ و ادبيات ايران، براي بازتاب نمادين شرايط سياسي و اجتماعي زمانۀ خويش در دل روايتي عاشقانه، بهره جسته است.