مطالعه رابطه اعتماد اجتماعي و احساس امنيت اجتماعي در ميان سرپرستان خانواده هاي ساكن در شهرستان پاكدشت

هدف مقاله حاضر بررسي رابطه ي بين اعتماد اجتماعي (اعتماد بين شخصي، اعتماد تعميم يافته، اعتماد نهادي) با احساس امنيت اجتماعي سرپرستان خانواده هاي ساكن در شهرستان پاكدشت بوده است.مطالعه حاضر براساس رهيافت تئوريك رابرت پاتنام و زتومكا و روش پيمايشي و با استفاده از ابزار پرسشنامه انجام شده است. جمعيت آماري اين پژوهش سرپرستان خانواده هاي ساكن در شهرستان پاكدشت بوده وتعداد 384 نفر از جمعيت آماري به شيوه نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي و نمونه گيري تصادفي براي مطالعه انتخاب شده اند. نتايج تحليل آماري با استفاده ضريب همبستگي پيرسون بيانگر رابطه معنادار بين دو متغير اعتماد اجتماعي در ابعاد بين شخصي، تعميم يافته و نهادي با احساس امنيت اجتماعي در بين سرپرستان خانواده شهرستان پاكدشت در ابعاد مالي، جاني، اخلاقي و شغلي ميباشد. از بين متغيرهاي مورد بررسي، اعتماد بين شخصي و اعتماد تعميم يافته حدود 32 درصد از تغييرات متغير وابسته را تبيين مي كنند.همچنين نتايج تحليل مسير نشان ميدهد كه اعتماد بين شخصي و پس از آن اعتماد تعميم يافته بيشترين تأثير را بر احساس امنيت اجتماعي در بين سرپرستان خانواده دارد.