جايگاه امنيت غذايي از ديدگاه عدالت انتقالي

عدالت انتقالي به‌عنوان يكي از مفاهيم جديد در علم روابط بين‌الملل با نگرشي بر تحولات حقوق بين‌الملل سعي در رسيدگي به نقض حقوق بشر و پيگيري آن جهت تحقق گذار به دموكراسي و مجازات مرتكبين اعمال خلاف حقوق بشر به همراه يك دادرسي عادلانه دارد. هدف از عدالت انتقالي اين است كه از رهگذر آن بتوان حقوق آسيب ديدگان را تا حد امكان اعاده كرده و از آنان دلجويي نمود. وانگهي امنيت غذايي از اصولي‌ترين حقوق اوليه‌ انساني است. با وجود آنكه تامين امنيت غذايي يكي از وظايف اصلي دولت‌ها و گروه‌هاي مختلف حاكم بر مناطق در شرايط صلح يا منازعات است، ولي متاسفانه شاهد نقض مكرر سهوي يا تعمدي آن هستيم و اين امر نوعي جنايت بشري در جامعه جهاني تلقي مي‌گردد. از نمونه‌هاي بارز آن محاصره غذايي درجهت پاكسازي قومي ويا در درگيري‌هاي نظامي بوده است. فرضيه مورد آزمون در اين مقاله بر پايه محوريت نقش عدالت انتقالي در ارتقا تحقق حق بر غذا نسبت به شهروندان مي‌باشد. به عبارت ديگر عدالت انتقالي با نگرشي بر تضمين حق بر غذا و جلوگيري از نقض حقوق اوليه انسانها مي‌تواند امنيت انساني را تامين كند.