گونه‌شناسي قدرت نرم ايالات متحده با تأكيد بر مؤلفه استثناگرايي امريكايي

بررسي تاريخي كاربرد قدرت نرم در دستگاه ديپلماسي امريكا به‌عنوان يكي از ابزارهاي پيشبرد سياست خارجي نشان مي‌دهد، اين كشور از الگوهاي متفاوتي براي بهينه‌سازي دستاوردهاي خود در اين رابطه بهره مي‌گيرد. مقالۀ پيش رو مي‌كوشد با بررسي «استثناگرايي امريكايي» به‌عنوان مهم‌ترين مؤلفه شكل‌دهنده به هويت سياسي امريكا، به گونه‌شناسي قدرت نرم در اين كشور بپردازد. در اين پژوهش از الگوي تحليلي والتر راسل ميد در تبيين سنت‌هاي سياسي امريكا، نظريه قدرت نرم جوزف ناي و چهارچوب نظري سازه‌انگاري به‌ويژه نظريه‌هاي الكساندر ونت در زمينۀ هويت استفاده شده است.