شماره ركورد :
1088311
عنوان مقاله :
ارتباط رفتارهاي خودمراقبتي با اضطراب، حمايت خانواده و وضعيت ناخوشي در بيماران مبتلا به نارسايي قلبي داراي ديابت نوع دو بستري در مركز آموزشي- درماني شهيد چمران اصفهان در سال 1397
عنوان به زبان ديگر :
Correlations between Self-care Behaviors and Anxiety, Family Support, and Disease State in Patients with Heart Failure and Type II Diabetes Mellitus Admitted to Chamran Teaching Health Center in Isfahan, Iran (2018
پديد آورندگان :
نجفي قزلجه طاهره دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني ايران - دانشكده پرستاري و مامايي , قاسمي عطيه دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني ايران - دانشكده پرستاري و مامايي , رسولي محبوبه دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني ايران - گروه آمار , گرك يراقي محمد دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني اصفهان - گروه قلب و عروق
تعداد صفحه :
14
از صفحه :
24
تا صفحه :
37
كليدواژه :
خودمراقبتي , نارسايي قلبي , ديابت نوع دو , اضطراب و حمايت
چكيده فارسي :
نارسايي قلبي يكي از شايع‌ترين بيماري‌هاي مزمن در كشورهاي در حال توسعه است. يكي از علل مهم نارسايي قلبي بيماري ديابت نوع دو مي‌باشد. از مهم‌ترين روش‌هاي كنترل اين دو بيماري مشاركت فعالانه فرد بيمار در مراقبت از خود است. هر چند زماني كه نارسايي قلبي و ديابت با يكديگر همراه شوند، رفتارهاي خودمراقبتي بسيار پيچيده و مشكل خواهد شد. از اين رو، شناسايي عوامل مرتبط با رفتارهاي خودمراقبتي حائز اهميت مي‌باشد. در نتيجه هدف از اين مطالعه تعيين ارتباط رفتارهاي خودمراقبتي با اضطراب، حمايت خانواده و وضعيت ناخوشي در افراد مبتلا به نارسايي قلبي داراي ديابت نوع دو بود.روش بررسي: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي همبستگي مي‌باشد كه در سال 1397 بر روي 158 بيمار مبتلا به نارسايي قلبي داراي ديابت نوع دو كه به بيمارستان چمران اصفهان مراجعه كرده بودند، انجام شد. اين نمونه‌ها به روش مستمر انتخاب شده بودند. در اين مطالعه داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌هاي اروپايي رفتارهاي خودمراقبتي در نارسايي قلبي، بيماري‌هاي همراه charlson، وضعيت عملكرد شناختي، حمايت اجتماعي (مقياس خانواده)، اضطراب spielberger و اطلاعات جمعيت شناختي جمع آوري شد. سپس داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي (فراواني، درصد فراواني، ميانگين و انحراف معيار) و همچنين آمار استنباطي (تي تست و آناليز واريانس) در نرم افزار spss نسخه 16 تحليل شدند.يافته‌ها: نتايج نشان داد كه بيشتر نمونه‌ها (88.6 درصد) رفتار خودمراقبتي در سطح متوسط داشتند و ميانگين و انحراف معيار آن به ترتيب 4.76 ± 38.37 به دست آمد. در اين مطالعه بين هيچ كدام يك از عوامل جمعيت شناختي، بيماري، وضعيت عملكرد شناختي، حمايت خانوادگي و اضطراب با رفتارهاي خودمراقبتي ارتباط معني‌داري يافت نشد (0.05p>). نتيجه‌گيري كلي: با توجه به يافته‌ها، مطالعات همچنان بايد بر روي عوامل مرتبط با رفتارهاي خودمراقبتي ادامه يابد تا از اين طريق در سبك زندگي مبتلايان به نارسايي قلبي داراي ديابت نوع دو تغييراتي رخ دهد تا اين دو بيماري به نحوي مناسب كنترل شوند و از عوارض ناشي از آن‌ها پيشگيري شود.
چكيده لاتين :
Heart failure is a prevalent, chronic disease in developing country, and type II diabetes mellitus is considered to be a major cause of heart failure. An effective approach to the control of these diseases is the active participation of patients in self-care. However, the concurrence of heart failure and diabetes is associated with complex and difficult self-care behaviors. Therefore, it is essential to identify the influential factors in self-care behaviors. The present study aimed to assess the correlations between self-care behaviors and anxiety, family support, and disease state in patients with heart failure and type II diabetes. Materials & Methods This descriptive-correlational study was conducted on 158 patients with heart failure and type II diabetes mellitus referring to Chamran Hospital in Isfahan, Iran in 2018. The patients were selected via continuous sampling. Data were collected using the European heart failure self-care behavior scale, Charlson comorbidity index, mini-mental state examination social support (family scale), Spielberger state-trait anxiety inventory, and a demographic questionnaire. Data analysis was performed in SPSS version 16 using descriptive statistics (frequency, frequency percentage, mean, and standard deviation) and inferential statistics (t-test and analysis of variance). Results The majority of the patients (88.6%) had moderate self-care behaviors, with the mean score estimated at 38.37 ± 4.76. No significant correlations were observed between the demographic characteristics of the patients, their disease state, family support, and anxiety with self-care behaviors (P>0.05). Conclusion According to the results, investigations must continue on the influential factors in self-care behavior in order to change the attitudes of patients in this regard, so that heart failure and type II diabetes could be controlled and their complications could be prevented.
سال انتشار :
1398
عنوان نشريه :
پرستاري ايران
فايل PDF :
7684218
عنوان نشريه :
پرستاري ايران
لينک به اين مدرک :
بازگشت