كليدواژه :
زبان حقوقي , گزاره تحليلي و تركيبي , چند صدايي , معنا , متن , تاويل و تبيين , بشريت
چكيده فارسي :
مواجهه حقوقدان، همانند برخورد زبان شناس، اديب، فيلسوف و منطقدان با زبان نيست. با اين حال محدوديت ها و ابهام هاي زبان طبيعي درصورت بندي مفاهيم حقوقي و تبيين واقعيت ها، رمز گشايي از متن ها و فهم عقلانيت حاكم بر ارزش هاي سيستم حقوقي بين المللي باعث مي شود حقوقدان فراتر از مرزهاي واقعي دانش حقوق و در محدوده اي بين منطق، زبان شناسي و فلسفه تحليلي زباني به تدارك نظريه اي مناسب مفاهيم، گزاره ها، متن ها، نرم ها، مدل هاي عقلانيت و نظريه هاي حقوقي پرداخته و اهتمام خود را صرف بازشناسي ماهيت، نوع و دلالت هاي منطقي آنها نمايد. آنچه دشواري تدارك چنين نظريه اي را دوچندان مي سازد خصلت ديالكتيك زبان حقوقي است، به اين معنا كه زبان حقوقي هم بايد براي توصيف بي پيرايه و دقيق واقعيت ها و امور اعتباري حيات جمعي، واجد ظرفيت بيانگري، معناكاوي و رمزگشايي از متن هاي متين حقوقي باشد و درعين حال قابليت بازنمايي و تدوين روشمند ارزش ها و الزام هاي حقوقي و قانوني را نيز دارا باشد. زبان حقوقي نوع خاصي از زبان هاي طبيعي به شمار مي رود، درست مشابه هر زبان طبيعي ديگرو حتي افزون بر آن، فاقد درجات يقين، سطح دقت و شفافيت است كه صرفا از زبان هاي صوري و نمادين ساخته است كه منطق دانان آن را به منظور تبيين دقيق روابط ونسب موجود معرفتي در حوزه رياضيات، منطق و فيزيك نوين بر پايه عقلانيت صوري به كاربسته اند. با اين همه چالش، حقوق بين الملل، با آزمون دشوارتري مواجه است كه چند صدايي و تكثر خوانش ها و تنوع معناها را به رسميت بشناسد و يا اينكه در چنبره قدرت، به زبان سركوب سوژه هاي سخن گو و خود راي تنزل يابد.
چكيده لاتين :
The encounter of a publicist with language is not similar to a linguist,
literate, philosopher and logician. Limitations and ambiguities of the natural
language in formulation of legal concepts and explanation of realities and
values of international law cause the publicist to exceed the real boundaries of
law knowledge. Therefore, in a context of logics, linguistics, and linguistic
analytic philosophy, the publicist presents concepts, propositions, texts,
rationalism models, and legal theories and attempts to recognize nature, type,
and rational implications of them. This means that legal language must have
phenomenal expressiveness capacity, exploration of meaning and decoding of
legal texts for the exact description of realities and facts of collective life and
should also represent and codify legal necessities and values. Legal language
that is a special type of natural languages, just like any other natural language
and even more than others, does not have degrees of certainty, precision level,
and transparency that is found in symbolic and formal languages that logicians
have used it in order to explain relations in context of mathematics, logics, and
modern physics based on formal rationalism. However, international law faces
a more difficult test that recognizes dialogism, multiplicity of readings, and
diversity of meanings, it gets degraded through the suppressive language of
arrogant speakers.
