كليدواژه :
شهر بهشهر , محله‌هاي شهري , شهر فشرده , رشد هوشمند
چكيده فارسي :
امروزه افزايش جمعيت علت اوليه‌ي گسترش سريع شهرها محسوب مي‌شود، ليكن پراكندگي نامعقول آن اثرات نامطلوبي بر محيط طبيعي و فرهنگي جوامع مي‌گذارد. تلاش‌هاي زيادي براي برطرف ساختن اثرات منفي گسترش پراكنده شهرها به عمل آمده كه عمده‌ترين آنها راهبرد رشد هوشمند به عنوان يكي از راهكارهاي مقابله با پراكندگي توسعه شهري است كه در واقع رشد هوشمند جايگزيني براي پراكندگي محسوب مي‌شود. هدف اصلي اين تحقيق، بررسي و تحليل رشد هوشمند شهري بر پراكندگي توسعه شهري شهر بهشهر مي‌باشد. براي دستيابي يه اين هدف از 5 شاخص (آموزشي، كالبدي، خدماتي، زيست‌محيطي و حمل و نقل) استفاده شده است. روش تحقيق به صورت توصيفي – تحليلي مي‌باشد. اطلاعات اوليه از طريق روش اسنادي (جستجوي كتابخانه‌اي) و داده‌هاي آماري از طريق شهرداري شهر بهشهر گردآوري شدند. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از مدل‌هاي كمي برنامه‌ريزي، از جمله تصميم‌گيري‌هاي چندمعياره‌ي تاپسيس و هلدرن استفاده شده است. بررسي‌هاي صورت گرفته نشان داد كه بر اساس مدل هلدرن، در دهه‌هاي 1355-1385 حدود 60 درصد از رشد مساحت شهر با رشد جمعيت هماهنگ بوده و 40 درصد باقيمانده داراي رشدي ناموزون، افقي و اسپرال شهري بوده است. اما بر اساس محاسبات انجام گرفته در مدل تصميم‌گيري چندمعياره‌ي تاپسيس بيانگر آن است كه از لحاظ شاخص آموزشي، محله 2، در شاخص كالبدي، محله‌هاي1و4و5، از لحاظ شاخص زيست محيطي، 1و3و4و5، در شاخص حمل و نقل، محله‌اي 1 داراي بيشترين رتبه را به خود اختصاص داده‌اند اما از لحاظ شاخص خدماتي تمام محله‌هاي شهر بهشهر از نظر امكانات رفاهي و خدماتي در سطح محروم مي‌باشند.
چكيده لاتين :
Although population growth is the primary reason for the rapid expansion of cities, the irrational dispersion has undesirable effects on the natural and cultural environment of societies. Efforts have been made to address the negative impacts of urban dispersal, most notably the smart growth strategy as one of the solutions to the dispersion of urban development, which is, in fact, the development of intelligent alternatives to dispersion. The main objective of this research is to investigate and analyze urban intelligent growth on urban development dispersion in Behshahr city. To achieve this, five indicators (educational, physical, service, environmental and transportation) have been used. The research method is descriptive-analytic. Primary information was collected through the documentary method (library search) and statistical data through the municipality of Behshahr. For data analysis, quantitative programming models, such as Topsis multi-criteria decision, Shannon entropy and Hellendian have been used. Based on the Entropy model and Shannon, in the decades of 1355-1385, about 60 percent of the city's growth was consistent with population growth, and the remaining 40 percent had a sporadic, horizontal, and sparse urban growth. But based on the calculations done in the multi-criteria decision making model, the topisiation suggests that in the educational index, neighborhood 2, in the physical index, neighborhoods 1, 4, and 5, in terms of environmental index, 1, 3, 4, and 5, in the transport index, neighborhood The first one has the highest rank, but in terms of service index, all neighborhoods in Behshahr are deprived of services and amenities.
