عنوان مقاله :
اسلامگرايان كويت: از يك موجوديت نهادينه شده تا تبديل شدن به گروه مخالف
عنوان به زبان ديگر :
Kuwait Islamists: From Institutionalized to Informal Opposition
پديد آورندگان :
زاكارا، لوسيانو دانشگاه قطر
كليدواژه :
اسلامگرايي , كويت , نهادمندي , گروههاي مخالف
چكيده فارسي :
اين مقاله سير تكاملي گروههاي سياسي و انجمن هاي اسلامگرا ( اعم از شيعيان و سني ها ) را از زمان استقلال كشور كويت در سال 1962 ميلادي تا آخرين انتخابات مجلس اين كشور كه در سال 2016 برگزار گرديد، مورد بررسي و تجزيه و تحليل قرار مي دهد. مقاله در پي آن است نقشي را كه گروههاي اسلامگرا در محيط نسبتا باز سياسي كه پس از تاسيس قانون اساسي ايجاد شده بود و همچنين حمايتهاي مردمي را كه اين گروه ها در طول تاريخ مبارزات با وقفه و غير مداوم انتخاباتي در كشور از آن برخوردار بودند، مورد بررسي قرار دهد. در ادامه تغييراتي را كه گروه هاي اسلامگراي سني مذهب در برخي از حوزه ها از قبيل نقش اپوزيسيون نهادينه شده كه اين نقش را تا قبل از وقايع بهار عربي بازي مي كردند تا شيوه هاي غير رسمي نشان دادن مخالفت خود پس از آن مقطع زماني را مورد بررسي قرار داده و با اين نتيجه گيري به پايان مي رسد كه اين تحولات و دگرگوني ها بر حمايتهاي مردمي كه به گروه هاي اسلامگرا اعطا شده بود، به طرز منفي اثر خود را گذاشت و مانع نفوذ آنها در اثر گذاري سياستگذاريهاي اين گروه ها در كويت شد و در نهايت باعث از دست رفتن فرصتي شد كه قيامها و شورش هائي چون بهار عربي براي آنها فراهم ساخته بود.
چكيده لاتين :
This article analyses the evolution of the Islamist political associations and
groups, both Shiites and Sunnis since the independence of Kuwait in 1962 to
the last legislative elections which was held in 2016. It tries to assess the roles
which the Islamist groups played in a relatively open political environment
established by the constitution and the popular support these groups obtained
along the interrupted electoral history in which the country witnessed.
It also assesses the transformations which the Sunni Islamist groups
suffered from the institutionalized opposition role they played until the Arab
Spring events to the more informal opposition style since then.
The article concludes by stating that this transformation negatively affected
the popular support granted to the Islamists and hindered their influence in the
policy making process in Kuwait, losing the opportunity that the Arab Spring
uprisings provided for them.
عنوان نشريه :
مطالعات بين المللي
عنوان نشريه :
مطالعات بين المللي