معرفى روش‌هاى شناسايى مخاطرات و ارزيابى ريسك

در اين تحقيق با برخى روش هاى كيفى، كمى و تركيبى شناسايى مخاطرات و ارزيابى ريسك آشنا مي‌شويم. روش هاى كيفى، شامل تجزيه و تحليل مقدماتي مخاطره، با زمينه، پرسش، بازبينه پرسش، حالات نقص و آثار، دو واژه راهنما، مطالعه مخاطرات فرايندى و قابليت عملكرد، روش هاى كمى شامل لايه حفاظتى، شاخص حريق و انفجار داو و شاخص مواجهه با مواد شيميايي داو، و روش هاى تركيبى شامل درخت خطا، درخت رويداد، علت معلول و قابليت اطمينان انسانى معرفى شده‌اند. سپس عوامل مؤثر بر انتخاب اين روش‌ها تشريح شده است. تحليل آماري مقالات علمي سال‌هاى 2009-2000 نشان مى دهند كه فراواني نسبي روش هاي كمي 65/63، روش هاي كيفي 27/68 و روش هاي تركيبى 6/70 درصد است. روش هاي تركيبى به دليل ويژگي هاي منحصر به فردشان پيچيدگي زيادي دارند كه از پراكندگي گسترده آنها جلوگيري مي كند. بيشترين روش هاى تحليل ريسك در بخش هاى صنعت (53/71%) ، مكانيك (12/38%) و حمل و نقل (12/87%) و كمترين آن در بخش محيط زيست (0/43%) استفاده شده‌اند.