مروري بر سنتز و مشخصات هيدروژل ژلما

هيدروژل ژلما يكي از هيدروژل هاي زيست سازگار و زيست‌تجزيه‌پذير است كه اخيراً به طور گسترده در حوزه‌هاي مختلف مهندسي پزشكي به‌كار گرفته شده است. درك صحيح اثر پارامترهاي سنتز درخواص نهايي ژلما مي تواند براي طراحي ماده اي با خواص زيستي مناسب و خواص فيزيكي متناسب، مفيد باشد. به طور كلي، ژلما از واكنش مستقيم ژلاتين و متاكريليك انيدريد سنتز مي شود. با اين حال، نوع و مولاريته بافر، pH اوليه، غلظت ژلاتين و متاكريليك انيدريد، سرعت همزدن، دما و زمان واكنش تأثير زيادي بر خواص ژلماي سنتز شده مي‌گذارند. ژلما مي تواند در معرض تابش پرتو فرابنفش پيوندهاي عرضي ايجاد كند و به شكل هيدروژل درآيد. هرچند، خواص مكانيكي هيدروژل ژلما مي تواند تحت تأثير پارامترهاي پرتو فرابنفش ، غلظت ژلما و آغازگر قرارگيرد؛ اين تغييرات در خواص فيزيكي، مكانيكي و زيستي ژلما، اين ماده را كانديداي مناسبي براي كاربردهاي پزشكي همچون مهندسي بافت، سيگنال دهي سلولي، حسگرهاي زيستي، دارورساني و انتقال ژن قرارداده است.