بررسي رفتار تبلور در الياف نانو كامپوزيت پلي‌پروپيلن/نانو صفحات گرافن بخش دوم سينتيك تبلور غيرهمدما

خواص مكانيكي و گرمايي پليمرها وابستگي زيادي به رفتار بلوري شدن و ريخت‌شناسي بلور آنها دارد. در اين تحقيق، رفتار بلورينگي غير همدماي الياف نانو كامپوزيت پلي‌پروپيلن/نانو صفحات گرافن (PP/GnPs) حاوي 1/0، 5/0 و 1% GnPs با استفاده از گرماسنج پويشي تفاضلي مورد بررسي قرار گرفته است. براي اين منظور، از مدل‌هاي اوزاوا و Mo براي برازش مرحله ابتداي تبلور غير همدما استفاده شد. همچنين فعاليت هسته‌زايي و انرژي فعال‌سازي موثر ماده افزودني به‌ترتيب به‌وسيله روش‌هاي Dobreva و فريدمن مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج نشان مي‌دهد كه با افزايش سرعت سرمايش، پيك تبلور در منحني‌هاي گرمازاي همه نمونه‌ها به دماهاي پايين‌تر انتقال يافته و پهن‌تر شده‌‌اند. علاوه بر اين، مشاهده شد كه برخلاف مدل اوزاوا، مدل Mo به خوبي مي‌تواند تبلور غير هم‌دماي الياف PP و الياف نانو كامپوزيت PP/GnPs را توصيف كند. براساس نتايج حاصله، نمونه‌هاي PP/G0.1 و PP/G1 به‌ترتيب كمترين و بيشترين كارآيي هسته‌زايي را در همه سرعتهاي سرمايش نشان مي‌دهند. علاوه بر اين، با افزودن GnPs به ماتريس PP انرژي فعال‌سازي تبلور كاهش يافته است كه نمايانگر قابليت تبلور بالاتر سيستم پليمري PP/GnPs مي‌باشد. نتايج حاصله نشان مي‌دهد كه اگرچه نانو صفحات دو بعدي GnPs هسته‌زايي ناهمگن را تسهيل مي‌كنند ولي حضور نانو صفحات با اندازه بزرگ به‌عنوان موانع فيزيكي عمل كرده و از فرآيند رشد بلور ممانعت مي‌كند و بنابراين سرعت تبلور الياف نانو كامپوزيت PP/GnPs كاهش مي‌يابد.