بهبود غشاي پليمري پلياترسولفون به وسيله ي اسيداولئيك براي فرآيند تقطيرغشايي

بهمنظور بهبود شار آب و پسزني غشاهاي پلياترسلفوني در فرآيند تقطيرغشايي، غشاي پلياترسولفون را با استفاده از اسيداولئيك بهعنوان عامل آبگريز كننده بهبود داديم. غشاهاي سنتز شده توسط فرآيند جدايش فازي سنتز شده و همچنين تاثير اسيداولئيك بر روي آبگريزي، تخلخل، زبري سطح، مورفولوژي و عملكرد فرآيند تقطيرغشايي را مورد بررسي قرار داديم. براي ارزيابي غشاهاي ساخته شده از آزمونهاي اندازهگيري زاويه تماس، طيف سنجي مادون قرمز، ميكروسكوب الكتروني روبشي گسيل ميدان، ميكروسكوب نيروي اتمي و اندازهگيري ميزان تخلخل غشا استفاده شده است. نتايج به دست آمده حاكي از آن است كه حضور مقدار كمي از اسيداولئيك در غشا سبب افزايش آبگريزي و تخلخل غشا شده است و همچنين شار و پسزني غشاها را بهبود بخشيده است. افزايش بيش از حد اسيداولئيك نه تنها تاثير مثبتي روي عملكرد غشا ندارد بلكه ميتواند كارايي غشا را كاهش دهد. غلظت بيش از حد اسيداولئيك در برخي نواحي مانع عبور بخارهاي حاصل از تبخير از طريق حفرات ميگردد و به همين دليل كاهش شار غشا را به همراه خواهد داشت.