بررسي آزمايشگاهي عملكرد سامانه تشخيص شكست خط لوله گاز در عملگرهاي ربع گرد

در عملگرهاي داراي سيستم تشخيص شكست خط لوله به دلايل متعدد در مناطقي با عدم دسترسي به شبكه سراسري برق، داراي شرايط صعب العبور و يا با هدف نياز به ايجاد شرايط پدافند غير عامل و يا حفاظت از اكوسيستم هايي همچون رودخانه و جنگل روي خطوط انتقال نفت و گاز نصب مي گردند. اثر مشخصه هاي قطر اوريفيس موجود در سيستم، فشار اوليه خط لوله و نرخ افت فشار ناشي از شكست خط بر اختلاف فشار طرفين شير ديافراگمي در سيستم تشخيص شكست خط به صورت آزمايشگاهي با گاز نيتروژن بررسي شد. بيشينه اختلاف فشار طرفين شير ديافراگمي جهت تنظيم بار اعمالي به فنر شير 2/3 داراي اهيمت است زيرا سيال پرفشار نيتروژن در حالت آماده باش قبل از شير 2/3 قرار دارد كه با رسيدنِ اختلاف فشار طرفين شير ديافراگمي به مقدار تنظيمي فنر سبب تغيير وضعيت آن و در نتيجه عملكرد عملگر مي شود. با افزايش نرخ افت فشار شكست خط يا كاهش قطر اوريفيس و يا كاهش فشار اوليه خط لوله، اختلاف فشار طرفين شير ديافراگمي (بين مخزن مرجع و خط لوله) افزايش مي يابد. مقدار زمان دست يابي به اختلاف فشار بيشينه طرفين شير ديافراگمي (معيار عملكردي عملگر) تنها به اندازه قطر اوريفيس بستگي دارد و مستقل از فشار اوليه خط لوله و افت فشار شكست است و با افزايش قطر اوريفيس، كاهش مي يابد. نمودار اختلاف فشار بيشينه بر حسب نرخ افت فشار شكست براي مقادير مختلف فشارهاي اوليه خط لوله و قطرهاي اوريفيس ارائه شده است كه مبناي طراحي و تنظيم اين نوع عملگر پركاربرد و با اهميت در خطوط انتقال گاز مي باشد.