پروتكل مسيريابي انرژي كارا براي شبكه‌هاي بي‌سيم انرژي برداشت بدن

شبكه‌هاي بي‌سيم بدن، گونه‌ي خاصي از شبكه‌هاي حسگر بي‌سيم هستند كه امروزه كاربردهاي زيادي دارند. از جمله‌ي مهم‌ترين اين كاربردها پايش سلامتي انسان است. پايش سلامتي با هدف بهبود خدمات سلامت انجام مي شود. از مهم‌ترين چالش‌ها در اين نوع شبكه ها، كارايي، توان عملياتي بالا و طول عمر شبكه مي‌باشد. از جمله روش‌هاي ممكن براي افزايش طول عمر شبكه هاي بي سيم بدن، استفاده از راه كار برداشت انرژي از بدن يا فعاليت بدني است. در شبكه‌هاي با امكان برداشت انرژي، انرژي گره‌هاي حسگر به پايان نمي‌رسد، بلكه پس از رسيدن به يك حد آستانه، گره به حالت برداشت انرژي رفته و به‌ صورت بلوكه در مي‌آيد و تا زمان رسيدن به حد انرژي مشخص، در عمليات شبكه شركت نمي‌كند. در اين مقاله، يك پروتكل مسيربابي انرژي برداشت براي بهبود كارايي شبكه‌هاي بي‌سيم بدن ارائه شده است. در شبكه‌ي پيشنهادي، گره‌هاي حسگر علائم حياتي بدن، از قابليت برداشت انرژي برخوردار هستند. در روش مسيريابي پيشنهادي از يك گره رابط براي انتقال داده‌ها از ساير گره‌هاي حسگر به چاهك استفاده شده است. زماني كه فاصله‌ي گره حسگر تا چاهك كمتر از فاصله‌ي گره حسگر تا گره رابط است، پروتكل پيشنهادي، براي ارسال داده ها از  مسيريابي تك‌گامه استفاده مي‌كند. هم‌چنين، اگر نوع داده اضطراري تشخيص داده شود، براي ارسال آن از ارسال تك‌گامه، و در غير اين صورت از روش ارسال چندگامه استفاده خواهد شد. با هدف افزايش توان عملياتي، گره ها در هنگام برداشت انرژي، به حالت بلوكه نمي‌روند، بلكه داده‌ها را به نزديك‌ترين همسايه‌ي خود ارسال مي‌كنند. پروتكل پيشنهادي توانسته در مقايسه با روش‌هاي پيشين، توان عملياتي و طول عمر شبكه را بهبود بخشد و در ساير معيارهاي كارايي، نسبت به روش هاي پيشين عمل‌كرد بهتري داشته باشد.