بررسي نقش عوامل اجتماعي-اقتصادي مؤثر بر شادي (مطالعه موردي جمعيت فعال شهر تهران)

گزارش‌ها و داده‌هاي آماري گوياي وضعيت بحراني ايران در رابطه با شادي و شاخص‌هاي مربوط به آن هستند. از سوي ديگر، زندگي پرهياهو در كلان‌شهرهاي عظيم مانند شهر تهران، به دليل شتاب روزافزون سرعت زندگي و بروز مسائل و مشكلات اجتماعي و اقتصادي فراوان، افراد را مستعد خمودگي، افسردگي و احساس ناخشنودي ساخته و اين امر سلامت رواني افراد و درنتيجه سلامت جامعه را از ابعاد مختلف اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي مورد تهديد قرار مي‌دهد. اين مطالعه از نوع تحقيقات همبستگي و مقطع عرضي بوده كه با روش پيمايش در جامعه آماري جمعيت فعال (65-15سال) شهر تهران و با نمونه 371 نفري (نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي) انجام‌ شده است. در اين مقاله به دنبال پاسخ به اين سؤال هستيم كه ميزان اثرگذاري متغيرهاي اجتماعي: سرمايه اجتماعي (اعتماد اجتماعي، انسجام اجتماعي و مشاركت اجتماعي) و متغيرهاي اقتصادي: بيكاري و درآمد بر شادي جمعيت فعال شهر تهران تا چه اندازه‌اي است؟ براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از روش‌هاي آمار توصيفي، آمار استنباطي و از روش تحليل مسير به‌منظور بررسي فرضيه‌هاي تحقيق استفاده شد. بر اساس نتايج، بين انسجام اجتماعي، مشاركت اجتماعي و اعتماد اجتماعي، ميزان درآمد خانوار و سن با شادي رابطه مثبت معناداري مشاهده شد. بر اساس ديگر نتايج بين ميزان تحصيلات، وضعيت اشتغال، جنسيت و وضعيت تأهل افراد با شادي رابطه معناداري وجود نداشت. در نهايت مدل تحليل مسير نشان داد كه انسجام اجتماعي، مشاركت اجتماعي، اعتماد اجتماعي و ميزان درآمد خانوار اثر مثبت معناداري بر شادي افراد داشته و اين متغيرها قادرند 34 درصد از واريانس كل تغييرات شادي را تبيين كنند.