اشارتگري زبان در روايتي از يك رسم سنتي سنگسري: يك مطالعه روايت‌پژوهي

هدف: تحليل يك روايت از مراسم سنتي «خانه اي براي بازي» در فرهنگ مردم سنگسر زمينه: خلق روايت همواره يكي از مهمترين سازوكارهاي مرتبط با فرايند معنابخشي به زندگي و اجراي هويت فرهنگي در جوامع انساني بوده است و نقش زبان در برساخت روايت هاي كلامي غيرقابل انكار است. روايت يك زن نود و پنج ساله سنگسري از داستان اولين شركتش در اين مراسم منبع داده در مطالعه حاضر را تشكيل داده است. اين روايت محصول يك مصاحبه عميق روايي است كه از سوي مصاحبه كننده يدالله حاجي عليان در قالب كتاب و به دو زبان فارسي و سنگسري منتشر شده است. روش: اين مطالعه در پارادايم كيفي و در رويكرد روايت پژوهي با گرايش تحليل مفادي و ساختاري همزمان انجام شده است. يافته ها: خواستگاري و ازدواج به عنوان مهمترين نقطه ي عطف زندگي در سنت سنگسري محور اصلي نمايش «خانه اي براي بازي» و روايت راوي از آن را تشكيل مي دهد. روايتي كه به كمك انواع كدهاي زباني، شگردهاي سخنورانه و ارايه ساختاري اقناع كننده سعي نموده كل عناصر مادي و غيرمادي فرهنگ سنگسري و در واقع، هويت راوي را حول اين محور به اجراي كلامي بگذارد. مدل نظري: رويكرد نشانه شناسي در مردم شناسي تفسيري و رويكرد اشارتگري زبان در انسان‌شناسي زبان شناختي.