تحليل مفهوم منفعت عمومي در ساختار آگاهي اجتماعي (مطالعه موردي: دانشجويان دانشگاه تهران)

بي شك، مفهوم منفعت عمومي از آن زمان كه اولين گروه از انسان ها، تصميم به زندگي جمعي گرفتند، تا تمدن هاي امروز بشري كه رشد روزافزون، آنها را روز به روز پيچيده تر كرده مطرح بوده است. توزيع ناعادلانه ي منابع، منافع عموم را در جوامع به خطر انداخته و به تعادل رساندن ديالكتيك نيازها منابع در سكونتگاه‌هاي بشري، علي الخصوص در شهرها دغدغه انديشمندان و البته بازوي اجرايي جوامع مدرن شده است. اين پژوهش در مجموع تلاشي براي روشن ساختن مفهومي عملي براي تحقق منفعت عمومي اعضاي يك جامعه مي‌باشد. در حقيقت آنچه مد نظر اين پژوهش قرار گرفته خصايص و زمينه هاي هستي شناسانه مفهوم منفعت عمومي است. در اين مسير، با بهره گيري از روش تحقيق تلفيقي، نخست مفهوم منفعت عمومي در ساختار آگاهي اجتماعي به وسيله مدل سازوكار آگاهي اجتماعي مورد تحليل كيفي و قياسي قرار گرفته تا پيش نيازهاي گريزناپذير منفعت عمومي، براي تضمين پذيرش و بقاي آن نزد اعضاي جامعه كشف شود و نتايج در قالب چهار فرضيه مطرح شده سپس با روش كمي دستاورد حاصل در مرحله پيشين مورد آزمون قرار گرفته است. جامعه آماري مورد مطالعه دانشجويان دانشگاه تهران هستند كه براي تعيين حجم نمونه از فرمول كوكران استفاده شده و بر اين اساس 381 پرسشنامه توزيع و جمع آوري شده است. نتايج در محيط نرم افزار SPSS تحليل شده و در ادامه چهار فرضيه به كمك آزمون پيرسون ارزيابي شده اند. در نهايت، پيش‌نيازهاي پذيرش آگاهانه و فعال مفهوم منفعت عمومي در افكار عمومي جامعه تفسير شده است. به طور خلاصه نتايج نشان مي دهد كه آن چيزي كه مي خواهد در جامعه ضامن منفعت عمومي باشد اول از همه بايد از سوي تك تك اعضاي سالم و معقول جامعه پذيرفته شود و در ارزيابي سود زيان به زيان هيچ كس نباشد. منفعت بايد از منبعي معتبر و ميان سطحي نه دولتي و نه فردي صادر شود و در راستاي گرايشات دروني آن جامعه و غالبا متضمن نظم و امنيت باشد. بديهي است كه دستيابي به اين مهم، آرماني مي باشد و پيشنهاد اين پژوهش تلاش براي گام برداشتن در اين راستا تا حدامكان است.